GTC Tardets - Cabanillas

25 augustus 2000. Cabanillas. 243km.

Zoals aangekondigd was de windsterkte vanmorgen slechts een schaduw van wat ze gisteren was. Van zodra de eerste zonnestralen de bergflanken hadden opgewarmd en de eerste thermiek zich begon te vormen gingen we dus op weg. Met enkele tientallen waren we, vanmorgen. Tijdens de gedwongen rustdag van gisteren hoorden we van enkele lokale Wespendieven dat we bij de eerste grote groepen hoorden die dit jaar doortrokken. De eerste vogels waren op 6 augustus reeds gepasseerd, vergezeld van tientallen Zwarte wouwen - een soort waarmee we 't trouwens goed kunnen vinden. We wonen vaak in dezelfde regio's maar bekleden verschillende niches, gebruiken dezelfde routes en delen dezelfde thermiekbellen. Warme lucht is er voor iedereen.

In minder dan een half uurtje waren we in de regio waar onze vrienden gisteren noodgedwongen rechtsomkeer moesten maken. De omstandigheden waren ideaal. We zeilden gemoedelijk een paar tientallen meters boven de kortbegraasde bergweiden, kudden schapen rinkelend onder ons, grote Vale gieren ver boven ons, en terwijl we gestaag hoogte wonnen werden al onze bewegingen naarstig gevolgd door een handvol spotters op de Col van Organbidexka. Elk jaar zijn ze'r weer, op dezelfde plaats, al van sinds ik de eerste keer over deze bergen trok. Als je de verhalen van de oudere vogels mag geloven, die het op hun beurt van nog ouderen hebben, zijn er op deze col steeds mensen geweest die schijnbaar elke vogel die er passeert in de kijker houden. 

Vogeltrek doet iets vreemds met sommige mensen, blijkbaar. Ben echt benieuwd of de muis op m'n rug nog steeds actief is. Last heb ik er alleszins niet van.

We werden niet alleen door spotters opgemerkt. Ook Rusty, een Lammergier die reeds jaren dit gebied bewoont, kwam ons zoals elk jaar weer even dag zeggen. Op z'n Lammergiers, uiteraard.

Nooit veel babbelwater op, dat bergvolk. 

Eens de kamlijn aka de grens met Spanje over ging het razendsnel bergafwaarts naar het zuiden, recht de vallei van de Salazar in. Vochtige beukenbossen maakten plaats voor bergden en larix, en hoe meer we opschoten hoe droger de omgeving werd. Gestuwd door prima thermiek vlogen we over de brede depressie van de Ebro, met z'n eindeloze graanvelden, windmolen- en zonnepaneelparken, perzik- en amandelboomgaarden en verspreide wijnvelden. Het contrast met het noorden van de Pyreneeën is dramatisch.

We klokten af in de buurt van Cabanillas, in de regio Castilla Leon. 
Morgen gaan we de Iberische bergen over. 

Nog drie dagen en we staan in Gibraltar.

Vriend Rusty (C) JC Fogaroli

Hogerop de Saison vallei.

Op de voorgrond de kam van Organbidexka, op de achtergrond Pic d'Orhy.

Foz de Lumbier - Navarra.

De oversteek van de Ebro op de grens tussen Navarra en Rioja, met het massief van Moncayo op de achtergrond.