Inside Tsunami

Een mens steekt soms 'straffe stoten' uit, zoals ze bij ons zeggen. 'Straffe stuute' zijn meestal quasi ongeloofwaardige anecdotes - zo in de trant van 'Toen ik na de nieuwjaarsreceptie van 't ministerie zin had in een forse geweetwel ben ik met m'n zatte geweetwel via de brandtrap op 't dak van 't Boudewijngebouw gekropen om geweetwel. 't Vroor vorig jaar echter zo hard, geweetwel, dat m'n gele straal zowaar in de lucht bevroor, ècht gebeurd jong! Pech voor mij stond er juist die dag een blauwe bestelwagen met zo van die zwaailichten onder geparkeerd. Tien verdiepingen lager! Dwàrs door de voorruit ging mijn ijspisharpoen jong! Dwàrs erdoor!!!'
Dàt is een straffe stoot, bijvoorbeeld. En trouwens, 't was geen blauwe bestelwagen, 't was een witte.
Soms gebeurt het ook dat straffe stoten een zeer unhappy end hebben. We spreken dan dus beter van 'stoeme stuute'. Zo is er 't verhaal van een doehetzelver die alle ramen van z'n oude woning wou vernieuwen. De nieuwe ramen waren groter dan de oude, dus had hij eigenhandig z'n raamgaten wat groter gemaakt. Iets te groot, zo'n vijf centimeter langs beide zijden. Toen een vriend hem vroeg hoe hij die stommiteit dacht recht te zetten was het antwoord 'PU-schuim!!!'.
Zo beloofd zo gedaan. Omdat de nieuwe pvc-ramen met hoogrendementsglas nogal zwaar bleken besloot hij alleen de kaders te installeren, en later de ramen er gewoon terug in te zetten. Kaders in de gaten, en leve het PU-schuim. Toen onze bricoleur 's anderendaags de ramen in hun kaders wou plaatsen was er niet één die paste. Het schuim had alle kaders scheefgetrokken. Resultaat: alles mocht er terug uit. 'k Bespaar je de rest van 't verhaal.
Dat is een stoeme stuut, bijvoorbeeld.
Weet je in welke categorie ik gisteren ben beland?
Er moest ergens een kraantje van een toilet worden vervangen. Twee seconden werk, in theorie. Als je de hoofdtoevoerkraan vindt, tenminste. Onvindbaar, dat ding in kwestie. De koningskraan in de straat dichtdraaien wou ik niet - je gaat toch geen vijftig gezinnen droog zetten om een dom wc-kraantje te vervangen. Dus restte me maar één oplossing: de klus klaren met volle druk. Never done before. Oude kraan eraf, nieuwe kraan erop. Dertig seconden. Vijftig liter water 'plein dans la gueulle'. Gelukkig betrof het een toilet dat zich in een lokaaltje naast een zwembad bevond en kon ik het water zo de deur uit kwispelen. No risk no fun, soms moet een mens improviseren niewaar...