Eindelijk, de eerste data van de col zijn binnen - terwijl de halve wereld uitkeek naar signalen van New Horizons keek ik uit naar lekkers uit Larrau. Eeder zei muig - zoals ze bij ons zeggen.
Eergisteren trokken er 27 Zwarte wouwen door, vandaag 39.
De najaarstrek is begonnen - onwerkelijk, als je weet dat de Wespendieven nog geen twee maanden terug zijn.
M'n maag draait om en m'n ballen knijpen samen bij 't idee dat ik dit jaar de Real Belgian Birders niet zal vergezellen. Gewoon teveel werk. Hoera, laten we zeggen.
Om van m'n darmen nog maar te zwijgen.
Daar komt nog bij dat ik gisteren een mailtje kreeg van Mélanie.
Ook dat nog.
'We zitten opnieuw in châlet Ossau, de châlet naast die van jullie, net zoals vorige jaren!' mailde ze.
Twee châlets tegen elkaar geplakt, een gemeenschappelijk terras en een gemeenschappelijke badkamer - in Baskenland kan het allemaal.
'We kijken er écht naar uit, xxx' draafde ze voort.
Getekend: Mélanie, Virginie, Céline, Florence & Cathy.
What happens in Organby stays in Organby.
Meer ga ik daar niet over vertellen.
Meer mag ik daar ook niet over vertellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten