Honderd kastanjepalen, vers gekliefd en vlijmscherp gepunt.
Daarvoor rij je al eens met plezier naar de grens met Normandie en terug.
Nu ze enkel nog in de grond peuteren...
Prettig gestoord volgens sommigen, rijp voor een bijzonder gespecialiseerde instelling volgens de meesten, 'gelukkig is er maar één' volgens iedereen, de beste mens op deze aardkloot volgens m'n madam en een pluk-de-dag-en-voor-de-rest-kunt-ge-ze-kussen-type volgens m'n ma. Zij kunnen 't weten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten