Pagina's

zondag 4 oktober 2015

There she goes

Anika, alweer onderweg.
Terwijl ik dus zoals eerder gesteld vierkant m'n botten afdraaide in Lille en wijde omstreken - ik probeer nu eenmaal onze lokale Halse uitdrukkingen levend te houden, want naast m'n interesse voor gezonde voeding, vogels, subglaciale bergstromen, beschavingen buiten ons melkwegstelsel, snelle sportwagens en The Walking Dead heb ik ook een gezonde belangstelling voor geografisch gebonden zegswijzen, en streekbieren, volledig terzijde - miste ik dus volledig de mid-najaarstrek. Ook reeds eerder gesteld.
Organby is één zaak, de oostelijke europese trekroute een andere.
Om een lang verhaal kort te maken: Anika & Paivi zijn uiteraard ook weer van de partij.
Paivi kwam begin juni in haar Finse zomerkwartier aan en hield het er minder dan twee maand later reeds voor bekenen. 
Op 31 juli vertrok ze opnieuw zuidwaarts.
Ze zit reeds in de Centraal Afrikaanse Republiek. 7.000km later.
Anika kwam enkele dagen vroeger toe dan Paivi en vertrok op 20 augustus, drie weken na Paivi.
Binnen enkele uren verlaat ze het Europese grondgebied en steekt ze de Bosporus over.
Ze zijn weer onderweg, onze meiden.
Geen idee of hun broedsels succesvol zijn geweest. Geen idee wie het met wie heeft gedaan en geen idee hoelang ze dit helse ritme nog zullen volhouden. 
Vermoedelijk heeft Paivi niet gebroed - komt ervan als je net te laat aankomt - en vertrok ze daarom zo vroeg.
Vermoedelijk heeft Anika wel gebroed - komt ervan als je op tijd aankomt - en vertrok ze daarom drie weken later.
Vorige woensdag trokken de laatste Bondrées door in Organbidexka.
Binnen enkele dagen vind je tussen Gibraltar, Istanbul en de Noordkaap geen enkele Wespendief meer.
Ze blijven me verbazen, elk seizoen weer.

Paivi, opnieuw naar Zuid-Afrika?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten