Bang geroep van een koppeltje patrijzen
terwijl de zon zich langzaam door
de lage wolken boort
en de laatste vorstkorsten doet verdwijnen
terwijl de zon zich langzaam door
de lage wolken boort
en de laatste vorstkorsten doet verdwijnen
Alarmkreten die me doen opkijken
van m'n sissende ochtendzeiken
en m'n blik richten op twee bruine kiekendieven
die zichtbaar haastig noordwaarts vliegen
Een seconde lang wegdromen
naar beboste baskenpassen
waardoor ik niet kan voorkomen
dat ik m'n broekspijp weer moet afwassen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten