De wind is vannacht gedraaid. Gisterochtend nog minus 0,5°C - jawel 't kan vriezen hier, vanmorgen zowat 10°C. Het hele weekend nog steeds die bijtend koude en keiharde noordwestenwind alias 'tramomtane', sinds vanochtend een forse zuidenwind die massa's water vanuit de Middellandse Zee de Bassin de Thau in stuwt. Gisteren was de hemel nog stralend blauw, vanochtend grijsgrauw. Het weer kan hier razend snel omslaan, blijkbaar. Terwijl thuis, in 't noorden, tenten en daken bezwijken onder 't gewicht van tonnen heerlijke sneeuw, de langlaufpistes in de Oostkantons zijn geopend en onze (ex-)buurman met moeite onze (ex-)straat op raakt loop ik hier alweer in T-shirt rond. Wat een miserie.
Nochtans, dit weekend was ik niet te houden. Zo'n krakendkoude wind, daar kikkert een bart goemaere van op. Célia had dus ook alle moeite van de wereld om me 't zwijgen op te leggen en m'n 'YIEHAA'S' binnenskamers te houden. Zelfs in de ultieme anonimiteit van een Auchanparking zijn er blijkbaar conventies te respecteren. Overal zure, blauwaangelopen gezichten, tranende ogen, blèrende kinderen, openscheurende winkelzakken, rondvliegende ledematen, afgerukte autodeuren en noem maar op en middenin die kerstchaos een halfgek geworden noorderling die loopt te roepen hoe gek hij wel is op 't zuiden. Born to be alive!
't Is tijd dat we eindelijk terug naar huis gaan. Met een warme wind in de kont rijden we binnen een paar dagen noordwaarts, door een hopelijk feeëriek ondergesneeuwd Centraal Massief richting wat ouwegetrouwe winterse omstandigheden. Zet de jenever maar koud, gooi wat blokken op het haardvuur en rijg dat jonge zwijn aan de braadspies. 'k Heb winterhonger!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten