Csa

't Is een heel bizarre zomer dit jaar, hier in Frankrijk. Zelden zoveel regen gezien in 't zuiden, er gaat geen week voorbij of er valt wel iets uit de lucht. En toch zijn er de vorige weken al enkele warmterecords gesneuveld. Pieken tot 34° zijn geen uitzondering, en 's anderendaags weer tien graden minder. De snelle temperatuurschommelingen werken op ons humeur en zuigen de energie uit je lijf. Ik beklaag de toeristen die de laatste week met hele treinladingen zijn aangespoeld. Bewolking, regen, een paar dagen zon, Tramontane, mist, zengende hitte, weer regen etc. Dit is niet het ouwe getrouwe Mediterrane klimaat waarvoor ze naar 't zuiden zijn afgezakt. Dit is niet het 'Csa'-klimaat volgens de klimaatclassificatie van Köppen - nooit zal ik onze oude klimatologie-glaciologie-boldriehoeksmeetkunde-geografie-trektuweplanprofessor Decleir van de VUB vergeten. 'Zomerdroogte!!!' donderde hij eens tijdens een mondeling examen tegen een of ander onwetend stuk ongedierte - 'k weet niet eens meer of ik dat soms niet was - 'Een zeeklimaat, gij debiel, met een droge zomer, gij platschijter, en een gemiddelde temperatuur in de warmste maand hoger dan 22°, verstadedanunogni?'. Zomerdroogte, dus. Bang waren we, van die professor. Awel meneer Decleir, 'k stel voor dat we deze regio binnen enkele jaartjes toch eens re-evalueren, als je 't goed vindt, want dit is alles behalve een 'Csa'. Het landschap is 's zomers nog nooit zo groen geweest en de helft van de meertjes die vorig jaar in deze tijd reeds droog stonden zijn nu nog zeikenat. Er is iets aan 't veranderen, en ook al maakt één zwaluw de lente niet - één Tjiftjaf wel - en mogen we geen voorbarige conclusies trekken, toch denk ik niet dat we het bekende zuiderse klimaat van weleer nog zullen terugzien...
Ander en beter, veranderen kunnen we toch niet. Tegenhouden nog minder. 't Klimaat is zoals een trein: 't kost je een hoop energie om hem in beweging te krijgen, maar eens hij op gang is houdt niets hem nog tegen...