Tja...

En toen waren ze nog maar met acht... Twee kittens hebben inmiddels een nieuwe woonst gevonden en zijn met veel liefde geadopteerd. Eentje bij onze tweede familie in Rijsel, eentje bij een goede vriendin in Montpellier. De andere twee zijn, euh, blijven schonekes bij ons en 't is niet de moeite om te vragen of we nog iemand zoeken want zoals ik reeds zei: ze blijven bij ons. Tja...
Nooit gedacht dat ik me zo snel ging hechten aan een 'klotekat'. Wat ons beiden geruststelt - en terwijl ik dit hier schrijf zit het fotomodel in kwestie toch wel met de kabel van de pc te spelen zeker - is dat de twee huisverlaters niet echt 'weg' zijn. Audrey, de vriendin, zien we wekelijks en met de Chti's zijn we twee handen op één buik. Met de twee resterende poesjes hebben we echter zo'n band dat we'r gewoon geen afstand van kunnen doen. Stel je voor: een wildvreemde komt je poes ophalen en je weet dat je 't beestje, dat je gedurende drie maanden hebt zien opgroeien en waarvan je echt bent beginnen houden, wellicht nooit meer zal zien. Enkel omdat ze je een paar euro's per jaar teveel kost. En omdat 't 'maar' een poes is. Komaan, niet zeveren, op die paar kattekorrels meer of minder zal 't nu ook weer niet aankomen...
Blijf maar lekker bij ons, kleine mormels - en blijf godverd... van die kabel af!!!