De eerste IJsvogels!
'k Weet niet of 't steek houdt maar volgens mij staat er opnieuw een loodzware winter voor de deur. Deze flitsende visetertjes trekken immers elk najaar uit het Centraal Massief en Les Causses zuidwaarts om te overwinteren. Logischerwijs doen ze dat net voor de kou invalt. 'k Herinner me dat we ze de voorbije jaren opmerkten vanaf begin december, zoiets. Nu zijn ze'r reeds verdorie. Niet eens begin oktober!
Something is going on. Zeg dat de birds 't je gezegd hebben.
'k Heb azuurpruimpje trouwens op een tel na gemist. Normaliter had hij of zij op de foto moeten staan maar blijkbaar was hij of zij me net iets te snel af. Toch een leuke foto, vind ik.
Nu we't toch over 't weer hebben. Voor de moment is 't hier net als bij jullie flink aan 't kletteren. Ik hoop, echt, en de verwachtingen beweren 't tegendeel, maar ik hoop uit m'n diepste binnenste, zo ergens uit de lever, dat 't zaterdag in Millau 't zelfde weer zal zijn. Zeikregenen moet het doen, water wil ik zien. En wind. En nog meer water. En modderstromen. 'k Start immers met niets meer dan een goede basisconditie en als 't deelnemersveld 't zelfde is als vorig jaar kom je daarmee niet verder dan een goede voorlaatste plaats - net voor die paardekop met z'n houten been die in een zatte bui in de bistro van Julienne van Maurice van den Teut heeft beslist om ook eens aan zo'n honderd deel te nemen.
Tenzij 't weer hondeslecht is, uiteraard. Slecht weer speelt in m'n voordeel. When the going gets tough, the tough get going. Slecht weer is m'n bondgenoot, ik hou van 't tokkelen van de druppels op de kap van m'n patagoniatje. Ik hou van 't beuken van de wind op m'n GoreTex-barrière. Ik hou van de zure gezichten van de zuiderlingen als 't water hun fragiele velletje doet verrimpelen en hun bruisende ego doet oplossen. Ik hou als de rest onderkoeld moet worden afgevoerd - lopers zijn zelden zwaar gekleed en een stuk kwestbaarder dan de gewone infanterie en daar driekwart van de Millau'ers tot de cavalerie behoort gaan daar de meeste brokken vallen. Niets persoonlijks maar 't is en blijft 'une competition' en wie zegt dat 'deelnemen belangrijker is dan winnen' lult maar wat uit z'n nek en verdient in de annalen van de wereldgeschiedenis niet eens één minuscule voetnoot. Voilà, 't is eruit. Winnen zal er niet inzitten, maar bij zwaar weer is mijn noorders vel tien keer meer waard. HOOAH!!!
Regenen zal't. De IJsvogels hebben 't me verteld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten