Hoe sch'is't ermee?

Vandaag even gaan afkoelen in de Hérault, zaaalig want er staat geen zuchtje wind en 't is verdorie bakken. Het zeewater mag dan bijna ijskoud zijn - de aboriginals begrijpen er geen knijt van en beschouwen deze zomer als de slechtste in 30 jaar - het water van de rivier had een weldadige temperatuur. Bovendien was er veel minder volk dan op de zeestranden en was het decor een stuk meer te pruimen.
Heb ik al verteld dat Célia met een aquarium is gestart? Ze heeft op internet een viskommetje van een kleine 500 liter op de kop getikt en na er een bijpassend meubel voor te hebben gebricoleerd, er een 150 kilo rivierzand in te hebben gedeponeerd, hem vervolgens gevuld met kraantjeswater en de filter in werking te hebben gezet en stelselmatig de chemische en organische parameters van 't water te hebben geverifieerd, is 't geval eindelijk klaar voor flora & fauna. Bijna, eigenlijk. Er restte nog één detail: de decoratie annex het creëeren van een geschikt biotoop waar elk plantje en beestje z'n plaats in kan vinden. Schist of leisteen is daarvoor ideaal, je kan er immers prachtige muurtjes mee bouwen die de achtergrond van 't biotoop vormen. Waar vindt een mens echter deze gesteenten, in een omgeving die wordt geregeerd door kalksteen? In 't Centraal Massief natuurlijk, en meer bepaald in de Cevennen, die regio ligt hier immers 't korste bij. Wij dus vandaag de Hérault stroomopwaarts door z'n prachtige vallei gevolgd tot de kalksteen plaats maakte voor oud massief materiaal: schisten, gneiss en graniet. Dat Centraal Massief toch, een resultaatje van de botsing tussen twee enorme continenten zo'n 250 miljoen jaar terug waarvan we ooit hebben gezien dat het om de Hercynische gebergtevorming ging en waarvan ik vele keren heb beweerd dat het om de grootste gebergtevorming ging die de aarde ooit heeft gekend. Hierbij werd immers Pangea gevormd, dat grote oercontinent, de moederkloek van alle hedendaagse continenten. Herinneren jullie 't nog, ex-studentjes? Jullie hebben er geen idee van hoezeer ik vandaag aan jullie heb gedacht... Wat handig toch als je'n beetje geoloog bent, nietwaar? Ik vind dat elke madam er een zou moeten hebben, niet te geloven hoe handig dat is in huis.
Célia is dus supercontent - ook met haar geoloog - want met die 200 kilootjes steentjes die we hebben verzameld kan ze de komende dagen mooi aan de slag. To be continued. Weet je wat ik nu ga doen? Een superfrisse Duvel drinken. Ex-studentjes en oud collega's, deze is op jullie gezondheid!