Vanavond weer ontzettend genoten van ons dagelijks Spreeuwenspectakel. Zoals steeds net na zonsondergang. Ik begin te denken dat er echt wel een Hoger Doel zit achter de capriolen van de Spreeuwenbal. Zonder me zelfs nog maar in de materie verdiept te hebben denk ik dat het spectakel ondermeer dient om andere Spreeuwen te lokken om nog talrijker de nacht in te gaan. Het gedoe moet immers van zeer ver zichtbaar zijn, en zeker voor zo'n pienter oogje als dat van onze Sturnus vulgaris. Van heinde en verre kwamen groepjes van 10, 20, 50, 100 of meer stuks aangevlogen die prompt in de massa verdwenen en de reeds volumineuze wentelbal alleen maar nog meer aandikten. Spreeuwen lokken Spreeuwen.
En Slechtvalken, net als gisteren. Falco peregrinus kwam, zag en viel aan. Explosief. De enorme bal trok zich in een flits, als een getormenteerde sluitspier, samen, verhoogde z'n snelheid en veranderde van richting, net zoals sardienen doen wanneer er een dolfijn verschijnt. Of een hoop Amerikanen als zich een vliegtuig in een wolkenkrabber boort. De valk dook als een torpedo in de massa en kwam een tel later voorbijgefladderd met z'n avondmaal. Spijt me voor de miserabele kwaliteit van de foto, wees echter blij dat je tenminste iets hebt want wij zagen het in real shocking life. Wat kan gruwel toch prachtig zijn en weet je, ik ken er een die momenteel heel lekker zit te smikkelen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten