Vanavond zei ik tegen m'n ma dat ik zeker niet al te laat in m'n nest zou kruipen daar we immers over enkele uurtjes naar 't noorden afzakken. Gezien vanuit de Zuidpool, uiteraard. Nu is 't verdorie reeds een forse brok na middernacht en ik lig nog niet te ronken...
Allemaal de fout van Fish-TV aka Célia's aquarium. Weet je, de zakken waren gepakt, m'n geweer gepoetst, m'n botten geblonken, de afwas gedaan, de poezen hadden een droge bak, verse muizen en fris bier, de Indische varkens een propere kooi, vers hooi en frisse cannabisblaadjes en het énige dat we nog niet hadden gedaan was een dweil over de vloer smijten. Ik had er geen goesting meer voor, Célia evenmin. Too late, too tired. We besloten de zaak maar zo te laten want 't leven is nu eenmaal meer dan kuisen alleen. En oh ja, 't water van Fish-TV verversen, dat moest ook nog gebeuren. Snel snel weetjewel. Op 't moment dat Célia echter het deksel van de aquarium ophefte viel een van de lampen uit, uiteraard. In plaats van snel snel ging het dus iets langer duren, Murphy weetjewel. Wij dus aan 't uitzoeken wat er onpluis was met het geval - 'k bespaar je de details - en opeens zegt Célia 'waar komt dat water vandaan?!'. Oeps, 'k was vergeten dat ik in de badkamer een vaatje van 150 liter aan 't vullen had gezet - voor madam's aquarium uiteraard - en dat vaatje was blijkbaar reeds iets te vol. Lees: het halve kot stond onder water... In plaats van de lamp te herstellen moesten we dus eerst al dat water uit 't huis zien te krijgen. En in plaats van te sakkeren heb ik maar een bus detergent gepakt, een scheut over de zeiknatte vloer gegoten en vervolgens het hele huis maar gedweild. Van de nood een deugd maken noemen ze dat.
Het mooie van dit alles? Dat we onverwacht toch een supernet kot hebben én dat we die kl...lamp aan de praat hebben gekregen.
Kerstverhalen hebben altijd een happy end. We kunnen met een gerust hart naar huis...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten