Van 't weekend een beetje gaan uitwaaien op de Pic Saint-Loup, een kalkbult van een slordige 650m die onwrikbaar het landschap ten noorden van Montpellier domineert. Prachtige wandeling, stralend weer, alweer. Een trip die ik trouwens meer dan tien jaar terug reeds een keertje had gedaan toen we met onze 'équipe Flamande' de vendange deden bij een wijnboer in de buurt. Alleen was het toen zeker dertig graden warmer. En was ik toen een heel pak levenservaring armer...
Naast een favoriete stek voor zweefvliegers is de berg ook een klassieke overwinteringsspot voor Alpenheggemussen (Prunella Collaris), kleine bruine vogeltjes met een witzwart gestreepte zevervod onder de keel. Eind oktober, begin november verlaten de diertjes het Centraal Massief en de Alpen en waaieren uit naar zuidelijker oorden. Bulten en bergen genieten blijkbaar hun voorkeur en om meer te weten te komen over hun trekgedrag heeft een of andere ringer er niet beter op gevonden dan ze van kleurringen te voorzien. In maart gaan onze sympathieke toeristjes terug noordwaarts. Ze blijken erg honkvast, gezien ze elke winter naar hun zelfde berg schijnen terug te keren. Stuit je dus tijdens een zomerse trektocht op een stevig geringde Alpenheggemus, dan weet je dat deze werd geringd op de Pic Saint-Loup. En je mag me dat gerust laten weten...
donderdag 16 december 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten