Sinds enkele weekjes is Célia's aquarium zo operationeel als maar kan zijn. Er is water (450 liter!), een substraat, een verwarming, verlichting, filter, een decor, en ook fauna en flora. Resten uiteraard nog een paar details wat afwerking betreft maar de boel is in werking en mag gezien worden, niet?
Voor 't moment wordt dit stukje natte-natuur-intra-muros bevolkt door zn 'appelslakken' (Pomacea bridgesii), een Zuid-Amerikaanse zoetwaterslak die bijzonder geliefd is onder aquariofilisten daar ze meestal de planten niet opvreet en bijzonder groot kan worden. Toen Célia ze kocht waren ze amper zo groot als een knikker. Twee maanden later hebben ze reeds het formaat van een fazantenei en als we deze groeicurve extrapolereren naar de toekomst betekent dit dat ze over een jaar zo groot zullen zijn als de teelbal van een olifant - of een struisvogelei, als je wil. Groeien dat die beesten doen! En bovendien zijn die snoodaards deze week met het Plan Voortplanting gestart. Daarvoor verlaten ze 't water en plakken hun roze eiklodders een paar centimeter boven het wateroppervlak. Binnen een week of twee mogen we ons dus aan een hoop El Nino's aka kerstekinderen verwachten. We zijn in blijde verachting, uiteraard...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten