Paivi, m'n favoriete Wespendief, zit weer in Zuid-Afrika!
Sinds de eerste helft van december weliswaar - gelukkig nieuwjaar meiske - en na een dolle vlucht van meer dan 11.000 kilometer.
Wat haar heeft bezield om zo onmenselijk ver te gaan overwinteren en wat daar nu juist het nut van is - buiten een meer dan gezonde portie allergie aan soortgenoten - zullen we wellicht nooit weten.
Paivi's avontuur is echter zonder meer uitzonderlijk, fenomenaal en van 't kaliber Noordse stern - je weet wel, dat vogeltje waarvan in de schoolboekjes wordt verteld dat het jaarlijks de wereld rondvliegt.
En toch ben ik blijkbaar de enige die hierover enthousiast is - een handvol brothers in arms in Halle uitgezonderd nadat ze dit bericht hebben gelezen.
Over een domme Roodkeelnachtegaal in een Amsterdamse achtertuin wordt dagenlang geboterd in de pers, maar over een roofvogel die reeds drie of vier jaar op een rij meer dan 40.000 kilometer aflegt geen woord. Geen letter.
En 'k Heb ze nochtans allemaal gelezen, de betere kranten.
En 'k Heb ze nochtans allemaal gelezen, de betere kranten.
Zelfs in de Story geen woord erover. Schandalig.
Die nachtegaal was gewoon domweg en helaas verdwaald en dus geen voetnoot waard in de geschiedenis. Shit happens. Zo'n sukkelaar gaan beloeren en er bovendien nog eens urenlang voor staan aanschuiven is gewoon debiel en beneden het modale peil van elk soort natuurbelevingsethiek.
Waarom, eigenlijk? Waarom zoveel heisa voor één rare vogel?
Voor dat kruisje meer in de vogelgids, uiteraard.
Geweldig.
Er zal weer gestoefd worden, op de internetfora.
Voor dat kruisje meer in de vogelgids, uiteraard.
Geweldig.
Er zal weer gestoefd worden, op de internetfora.
Ze weten echter bij deze waar ze dat kruisje kwijt kunnen. Bende kinderen.
Soit, een Real Belgian Birder houdt zich gelukkig niet bezig met dat soort toogornithologie.
Als een Real Belgian Birder een Roodkeelnachtegaal wil zien dan koopt hij daarvoor een vliegbiljet van 600 euro en verdubbelt hij met plezier z'n ecologische voetafdruk.
Een Real Belgian Birder heeft er wat voor over, om een dier in z'n broedomgeving te zien.
Of ik die vogel dan ook niet graag in m'n verrekijker zou vangen?
Ik hèb hem reeds gevangen.
In de Republiek Altai in 1999. In een bosje naast een verlaten industrieterrein waar zoveel zware olie lekte dat tientallen zangvogels erin bleven plakken.
En Zwarte wouwen, ook.
Die Roodkeelnachtegaal was op dat moment het minst van m'n zorgen, eigenlijk.
Nu nog, trouwens maar soit, Paivi die alweer in Zuid-Afrika zit, dàt is pas een krantenkop.
