'k Ga me bezatten...

Helemaal in de lijn van vorige posts. Klikken!

Wegdromer 73

Sinds vorig bericht luister ik enkel nog naar het iets minder zachte werk.
Pirate Metal. En hoe!

Keelhauled - Alestorm

De Grote Kraakvis mag hem kraken

Soms bel je je vrienden beter niet om te polsen 'hoe 't ermee is'.

Als 't antwoord negatief is ben je gegarandeerd goed voor een paar uur eenrichtingsgezaag, bonkende hoofdpijn, een telefoon-elleboog en energieverslindende empathie - 'hmhm', 'da's zeker', 'g'hebt gelijk', 'zo is dat', 'de tééf', 'dat zou bij mij niet pakken',  'niet mee inzitten', 'ander en beter', 'allemaal dikke zever', 'beter zonder', 'ik heb het je van in 't begin gezegd', 'een goed pak rammel' etc.

Als 't antwoord positief is, of beter té positief, dan is je dag eveneens naar de kloten. Ik kan er immers niet tegen als anderen zaken beleven die ik liever zelf had meegemaakt. Moet ik niets van weten. Haalt m'n humeur onder de vriesgrens. Ik wakker iedereen wakker. Ik honger iedereen honger.

Een voorbeeld. Gisteren stuurde ik een onschuldig bericht naar m'n vaste kayak- aka tonijnvisbuddy ginds in departement 34, uit pure beleefdheid, zonder de minste interesse eigenlijk, met de vraag of er eventueel toevallig wat nieuws te rapen viel over het natte front. Een vraag zoals een andere.

Nog geen minuut later volgde al een antwoord. 'Vorig weekend massa's ansjovis gespot en tal van chasses - jagende tonijnen - ver in zee!'

Nee maar. De sméérlap! Zonder mij het blauwe sop in! Zonder mij tonijn willen harpoeneren!

'k Was er 't hart van in. Stikjaloers. Terwijl wij hier op de motregen zitten te sakkeren gaat meneer met z'n idiote zonnebril even voor 't ontbijt gauw op visvangst. Dat hij de volgende keer maar de Grote Kraakvis ontmoet. 't Zal dan veel minder zijn. Spetterpoep in de sloep.
Resultaat: m'n hele week om zeep.
Wat een idee om terug naar 't noorden te willen. Wat een idee om ons hier voor zeker vijf jaar te lanceren in de grootste make-over ten noorden van Parijs sinds de val van 't west-Romeinse Rijk. Wat een idiotie te willen streven naar totale onafhankelijk- en gekuntzegerust-kussenheid. 

Daar hangt hij dan, m'n zeekayak 'Burning Banana'. In plaats van zilt water te doorklieven hangt hij poeierdroog tussen twee schuurbalken.
Rotwereld.

Soms bel je je vrienden beter niet om te polsen hoe 't ermee is...

Wegdromer 72

Sven Nys die voor de zoveelste keer de belgische titel binnenschuift - ons Ritje zou het fantastisch hebben gevonden. Net zoals de nieuwe staatshervorming, de nieuwe wind door de kerk en de opmars van roltabak.

'Une petite pensée au vieux' zouden ze hier in Frankrijk zeggen.

Wij zetten gewoon een paar jenevers op tafel.

Op Ritje.

Op Ritje!

New Slang - The Shins

Romantiek gevraagd

Deze middag zag ik de eerste muggen dansen in de boomgaard - ongeveer vier maanden te vroeg. 

Svenneman, als 't zo voortgaat krijgen we volgende week de eerste zingende Tjiftjaf in de snuiter. 

'k Zou liegen als ik zou beweren dat 'dit zachte weer een goede zaak is' en 'we zo een pak minder moeten stoken' en 'dat die winterkou maar best aan de andere kant van de oceaan blijft'. 

Ik ben geen leugenaar, echter. Ik ben een romanticus.

Ik mis die ondergesneeuwde landschappen, dat gedempte geluid, de weerkaatsing van de maan op de velden en de kristalheldere Himalayasterren. Ik verlang naar die periode waarin de brandende stoof het centrum van je universum wordt, naar het geluid van de bijl waarmee de houtstammen worden gekliefd en naar de geur van sterke koffie na het ochtendzeikje. 

'k Zou er een hoop voor geven om met de slee en sneeuwraketten m'n boodschappen te gaan doen - of met een door raketten aangedreven slee, om de zondagsjagers gefrustreerd door 't raam te zien staren en om een twee verdiepingen hoge sneeuwlul in de tuin te kunnen metsen. Om maar iets te noemen.

In plaats daarvan zit ik in hemdsmouwen wat hout op te ruimen en jaloers naar de Californische sneeuwbeelden te gluren.

Er zijn geen seizoenen meer. Verdju.