Ice Age 2013

Al de hele dag trekken grote groepen Grauwe ganzen over alsof ze 't koud vuur aan hun gat hebben. This is no good business. We gaan een hoop laaggecelsiuste miserie over ons heen krijgen...

La Forge

Op dit moment heb ik ongeveer vier jaar gewacht: m'n eigen smidse!

Dat allereerste stuk koolstofstaal dat roodgloeiend uit 't vuur werd gepookt en luid sissend in de motorolie verdween vergeet ik nooit meer. DIT is wat we metaalbewerking noemen! 

Wee onze geburen als ik m'n eerste aambeeld ga installeren...

Iemand een stuk treinrail teveel? 

Where the f...### is ISON?

Voor iedereen die zich net als ik de vraag zou stellen waar aan de sterrenhemel je komeet ISON kan zien.
Wel, op de figuur zie je haar traject.

En op deze link vind je een mooie kaart van de sterrenhemel. Gewoon de datum en 't uur intikken en de site doet de rest.
De komeet bevindt zich dezer dagen in 't sterrenbeeld Virgo aka Maagd, een sterrenbeeld dat pas 's ochtends vroeg na 4 uur boven de zuidoosterhorizon uitkomt - jammer en helaas net de hoek die vanuit onze ranch overbelicht is door de 'departemental' naar Bethune.

Als je dus een dezer dagen hoort van een explosie in een electriciteits-verdeeldoos in 't Rijselse dan weet je weer eens net iets meer dan de lokale politie...

Wegdromer 66

Merci stubru, ben ontzettend content dat ik m'n chantierblaster eindelijk op jullie frequentie heb kunnen blokkeren.
Staat regelmatig luid, de laatste tijd.

Amalfi - Hooverphonic

Justimmenhum

Half november en buiten werken 'justimmenhum', zoals ze bij ons zeggen. Of 'justinahum', te zien hoe de zin wordt gebricoleerd.

Zelden gezien, zo'n herfstweer. Het weer neemt, het weer geeft. Maar als 't geeft doe je best je handjes open en 't snaveltje toe.

Geen vragen stellen, kansen zijn er om gegrepen te worden. Bijgevolg ging vandaag ons halve schuur eraan. Exit roestige rommel, gebruiken die zwaartekracht. En die nageltang. 

Bart jong, 'k ga eerstdaags een goeie cirkelzager nodig hebben die niet op een centimetertje kijkt - zolang die luchtbel maar in 't midden drijft. 

Ge zijt welkom. Single Malt provided.

Wegdromer 65

Cult. Een van m'n favoriete brulsongs tijdens full speed Tramontane voor de kust van Sète.
Burning Banana, volgend jaar moeten we terug dat sop in.

Thousands are sailing - The Pogues

Wegdromer 64

Ongetwijfeld een van de mooiste teksten uit de hele wegdroom...

Daily Growing - Altan

The trees, they grow high, and the leaves, they do grow green
Many is the time my true love I've seen
Many an hour I watched him all alone
He's young but he's daily growing

Father, dear father, you've done me great wrong
You have married me to a boy who is too young
I am twice twelve and he is but fourteen
He's young but he's daily growing

Daughter, dear daughter, I've done you no wrong
I have married you to a great lord's son
And he will be a man for you when I am dead and gone
He's young but he's daily growing

Father, dear father, if you see fit
We'll send him to college for another year yet
I'll tie a blue ribbon all around his head
To let the maidens know that he is married

One day I was looking over my father's castle wall
I spied all the boys playing with a ball
And my own true love, he was the flower of them all
He's young but he's daily growing

And so early in the morning at the dawning of the day
They went into a hayfield for to have some sport and play
And what they did there she never would declare
But she never more complained of his growing

At the age of fourteen he was a married man
At the age of fifteen, the father of my son
At the age of sixteen, his grave, it was green
And death had put an end to his growing

I'll buy my love some flannel, I'll make my love a shroud
And every stitch I put in it, the tears, they'll pour down
Amd every stitch I put in it, how the tears, they will flow
Cruel fate has put an end to his growing

No news from the western front

Memorabel weekend, toch. Voor 't eerst sudisten over de vloer - twee van dat handjevol lieden die echt deel van ons leven zijn gaan uitmaken - en alweer geen Célia van de partij. Die klotekar raakt maar niet hersteld. 

'Neem het zoals 't komt', dus. Fijn te ervaren dat dit project een thuis begint te worden. Hoe 'le chantier' gaandeweg een sfeer van gezelligheid begint te ademen. Hoe de ruimtes geleidelijk karakter, verhaal & ziel krijgen. Hoe dag na dag oplossingen op maat worden gemaakt in plaats van standaardspul-in-de-strot-rammerij uit een brico-catalogus.

Nooit gedacht dat m'n atelier ooit nog dienst ging doen als aperitiefkot - voor 't ogenblik immers de enige ruimte die kan worden verwarmd. Vrienden kijken niet op wat zaagsel min of meer. 

Vuur, stubru, lokale tripel en een hoop te vertellen. 

Meer heeft onze clan echt niet nodig.

Toogwiskunde

Emotie was weer troef, deze week. Er was blijdschap, er was verdriet, en er was goede oude koleire.

Over blijdschap hoef ik 't niet te hebben. Mooi weer, twee handen, zesentachtig kilo - min of meer - goesting en een half hectare chantier leiden vaak tot fraaie resultaten en daar heeft geen kat wat aan tenzij diegenen die er nauw bij betrokken zijn. Laat maar vallen dus dat goed gevoel.

Er was verdriet, ook, daar vrouwlief wegens wagenpech 'stuck in the french middle with rustyboy' zit en ook dit weekend de werken niet kan komen inspecteren - en me dus geen lekkere billekoek kan geven als blijkt dat ik soloslim heb gespeeld 'hoezo die vijf meter hoge trebuchet is zogezegd geen topprioriteit?!'. No pain no gain. Ook daar wijd ik beter niet over uit, deze blog is de klaagmuur niet.

Er was gelukkig de nodige koleire, en dus sensatie.

Zo heb ik me spraystront geergerd aan 'dé politiek', voor een keer. 

In de regel laat het gekebbel in de respectievelijke pluimveerennen me vloeibare-stikstof-isch, maar deze keer liep de klefferige zever meer dan de mestgoot uit, toch. 

't Ging over 'ontslagvergoedingen' en meer bepaald over een politicus die functie A liet vallen om zich te kunnen concentreren op functie B. Binnen z'n ras, nu we 't toch over pluimvee hebben, zijn ze officieus tégen die vergoedingen, maar gezien die officieusheid nog niet is bekrachtigd staat het elke kip vrij van de graantjes te pikken of niet. 

Ons haantje liet zich dus het droogvoer wel gevallen - mij niet gelaten, hoewel ik 350.000 euro toch wel een silootje erover vind - maar wat me met de broek omlaag naar 't kleinste kamertje joeg was z'n pseudo-argumentatie. '95% van de vlamingen zou net hetzelfde hebben gedaan' en 'MET TWEE KINDEREN IS DE REKENING SNEL GEMAAKT'.
Pardon, meneer Antheunis? Pardon?! 

Ten eerste is een imaginaire meerderheid aanhalen om je gelijk - proberen - te halen een discussietechniek die vooral populair is in de lagere school. Maar als je'r dan toch op staat, waarom dan niet bij je eigen partij beginnen? 'De meerderheid van mijn collega's is ertegen, dus ik ben er tegen.' Punt aan de lijn, niet meer nodig de rest van de vlamingen erbij te zeiken.

Ten tweede, zou je me asjeblieft die 'rekening' es willen maken, want ik vrees niet meer te kunnen volgen in dat soort toogwiskunde. 

Ik kan me vergissen, maar ik denk niet dat je de enige vlaming bent met twee kinderen - ik ken er tenminste al minstens een dozijn persoonlijk. 

'Gezinnen met twee kinderen' zijn er dus veel, in Vlaanderen. 'Gewone' gezinnen, met 'gewone' inkomens, en zelfs heel kleine inkomens. Heb je je één seconde afgevraagd hoe die '95% van de Vlamingen' hun rekening maakt en de eindjes aan mekaar knoopt? Ben er zeker van dat ze echt geen ontslagvergoedingkje nodig hebben.

Opvoeding, meneer Antheunis, zit immers voor een forse brok in de waarden die je je kinderen meegeeft, en met bakken geld bereik je vaak net 't tegenovergestelde van wat je wil. De 'andere vlamingen' met twee kinderen die ik ken redden 't prima met hun inkomens. Arbeidersklasse. Keurige kinderen. Hun kopje mooi op de schouders, met een 'parlé' die sommige volwassenen alleen maar kunnen bereiken door zich een extra stel hersenen te laten enten.

Als je dan toch een verantwoording zoekt voor je daden, kom er dan tenminste eerlijk voor uit en zeg dat 'je die centen gewoon heel graag hebt' in plaats van 't op 'de kinderen' af te schuiven. Of 'de andere vlamingen' erbij te sleuren. Dat doe je niet in crisistijd.

Goed bezig, daar in Lokeren. Ik hoop dat je brave medeburgers doof, blind, lief en vooral dom zijn, want anders zet ik geen cent op je volgende ambtstermijn.