Poessiepoessie

Een van de meest pakkende foto's die ik ooit heb gezien.
Wees gerust ma, dit merk is hier nog niet gesignaleerd...
http://www.thomaspeschak.com/kayak-great-white-sharks-/

Bier is kunst!

Dat ze nu nog eens durven beweren dat bierdrinkers geen kunstenaars zijn!
Gewoon heel diep in 't glas kijken...

Jupiler Tauro, een stier die op je tong pist...

Close encounters

Remember, wat ik een tijdje terug vertelde over tonijnen, dolfijnen en kwabalen? Neen? Zoek dan maar eens op trefwoord want je denkt toch zeker niet dat ik het nog eens ga herhalen?
M'n kwabaal- aka tonijnvislijn is eindelijk gearriveerd en dus zijn we die vanmorgen gaan testen. Oliegladde zee, stralende zon, prachtig visweer, op jacht naar de 'big kick' van veertig kilo samengebalde spier aan je vislijn. We zagen veel Kuhls's pijlstormvogels (vermoedelijk) die ons - dertig centimeter boven 't wateroppervlak - voorbijschoten, doelgericht naar onbekend, een paar Stormvogeltjes en ontelbare kwallen, maar geen tonijnen. Het wateroppervlak bleef roerloos. Geen makrelen, geen 'bonites', geen albacore. Niets, noppes de ballen. Net nu we eindelijk tot achter onze oren geëquipeerd zijn - 'k heb zelfs een Ikea snijplank op m'n kayak gemonteerd - viel er niets te beleven op die rotzee. Sta je dan speciaal daarvoor te vijven op en peddel je uren onder een bakkende zon en dan word je nog niet eens beloond.
We verveelden ons een ongeluk.
Tot even voor de middag.
Een eind verder 'au large' merkte ik plots grote donkere dingen aan de oppervlakte komen en weer verdwijnen. 'DOLFIJNEN!! VERDOMDE KLOTEDOLFIJNEN!' schreeuwde ik naar Pierre. Die reageerde met een serie overtaalbare uitdrukkingen en als twee gekken stoven we richting Tunesië. Zalig, zo door 't lint gaan, dit is léven! Vorige keer wilden we dolfijn en we kregen tonijn, deze keer wilden we tonijn en we kregen dolfijn. Dolfijnen miljaarde! Lees je 't goed??? Een uur lang volgden we de dieren - die zich helaas niet dichter dan twintig meter lieten benaderen en niet de moeite namen ons goeiedag te komen zeggen - en genoten hoe ze zij aan zij aan de oppervlakte kwamen, een hoop snot de lucht in spoten, weer onder doken, weer boven kwamen, nog maar eens spoten, uit 't water sprongen, er met een luide plons weer in doken, uiteraard, enzovoort - exact het gedrag dat je van hen verwacht, maar nooit durven dromen dit hier te kunnen meemaken. Mooimooimooi!
Close encounters op een zevental kilometer uit de kust. Die tonijnen krijgen we volgende keer wel te grazen...

Poppie Love

Noem het kunst,
noem het heimwee,
noem het ongelooflijk mooi.
Wat hou ik toch van klaprozen.
En van Dolores,
of course.
En toch ben ik geen socialist.
Liever dood dan rood.
Liever goudgeel,
met fijne bubbels,
en een witte schuimkraag.
't Mag zelfs een bruine zijn,
lekker vers gelegd,
met een spits topje,
dampend in de ochtendmist,
van een of ander bosreservaat.
Ze gaan op hun einde,
de Montpellieriaanse klaprozen.
't Noorden zal weer een stukje verder komen te liggen...

Jouer! Guerre! Salsifis!

Le jeu de la guerre - Franse humor op z'n fijnst! Om je een breuk te lachen...

Entrées maritimes

Nîmes, gisteren. Prachtige altocumulus kondigde de 'entrée' van een stevige 'entrée maritime' aan, in dit geval een koufront uit het zuidwesten. Stevige onweders met zware regenval wisselen zich af met rustige tussenpozen. Lentemoesson. De dames willen niet naar buiten. Binnenblijven. We gaan ons bezatten, dan maar. Alweer.

Flanders fields 2

Cirrusjes boven de bootherstelzone naast onze atelier.

De Muscat de Frontignan in volle lente'pousse'.

Zomaar een braakliggende akker naast een industriezone in Montpelllier.

 Belabberd weer, ook hier, maar wat een licht gisteren!

Just My Imagination

Toulouse. 7 juli 2012. The Cranberries. Eindelijk!!!
Puur jeugdsentiment. Waar is de tijd dat we speciaal voor hen naar Beach Rock Zeebrugge trokken? Waar is de tijd dat Dolores ons schaamteloos liet stikken, ons volkomen verweesd en ontredderd in 't zand liet bijten en ons achterliet met Iggy Pop en dat soort dingen? Waar is de tijd dat we ons dan maar gingen hydrateren en ik enkele uren later op m'n knieën in de golven zat te spijven, en net op dat moment die dode Zilvermeeuw zag drijven - verdronken in 't bier, wellicht - waarvan ik nog steeds de pootring aan m'n verrekijker heb bengelen? Waar is de tijd dat we in een veel te kleine tent in slaap probeerden te sukkelen maar daar maar niet in slaagden daar er elk kwartier wel een of andere debiel met z'n zatte ballen dwars over onze minuscule vuilzak - 'tent' genoemd - donderde 'hei manne, doar is ieren tant hodverdomme!!!'?
Maar toch, Dolores, ben ik steeds van jou blijven houden. Je bent er alleen maar knapper op geworden...

'k lig er nu al wakker van...

Klikken!!!

The Gods Must Be Crazy

Dertig graden was 't gisteren in 't achterland. 28° in Sète. En dat net op de eerste bbq van 't jaar, wat een timing!
Snappen jullie 't weer nog? Ik niet meer...

Ca alors!

Blij! Blij dat deze kloteweek eindelijk achter de kiezen is. Ook al was 't maar een korte - drie dagen weetjewel - toch was 't de langste die we dit jaar reeds hebben beleefd. Niets ging, of beter: alles ging fout. 't Lijkt wel of onze firma behekst is. Er zit een vloek op. Voodoo in the village! We're all in kneedeep shit!
Op twee weken tijd vonden er bijvoorbeeld maar liefst vier verkeersongelukken plaats met onze dienstwagens. Zonder erg weliswaar en telkens heel stomme dingen, maar VIER! Du jamais vu!
Pierre1 vond z'n wagen nagenoeg volledig vernield terug op de parking waar hij hem twee uur ervoor had geparkeerd. Een vrachtwagen had wellicht even niet in z'n gatspiegel gekeken bij 't manoevreren. Geen briefje achter de ruitenwisser, geen getuigen, niets, noppedeballen. Exit één wagen. Pierre2 keek twee dagen later even niet uit in een smalle doorgang en reet z'n hele flank open. Exit twee wagens. Ik, jawel, reed vorige week even te snel achteruit toen ik een parkeerplaats net te laat opmerkte en m'n nalatigheid wou rechtzetten. BRAAAMMM!!! Toen ik verschrikt terug een meter vooruit reed BRAAAAAMMM!!! Met de eerste bonk wrong m'n trekhaak zich onder een plastieken bumper van het stuk gevogelte dat net achter mij reed, en met de tweede rukte ik de bumper eraf. Exit drie wagens, maar niet de mijne. En gisterochtend bleek dat Pierre3 z'n handrem niet yakproof had aangetrokken. Een enorme BRAAAAAMMMM deed ons naar buiten stormen en we zagen de bestelwagen twintig meter lager dan waar hij oorspronkelijk was geparkeerd. Naast de verbrijzelde muur waar hij vol tegenaan was geknald. Exit vier wagens. Onze verzekeraar denkt wellicht aan zelfmoord.
Alsof dat nog niet genoeg was sloeg alles tegen. Klussen die normaliter tien minuutjes in beslag nemen duurden minstens twee uur, batterijen liepen sneller leeg dan gewoonlijk, klanten sloegen aan 't klagen omdat dingen die je een tijdje terug had hersteld opnieuw stuk waren gegaan, het verkeer liep elke dag in de knoop daar blijkbaar alle 'convois exeptionnels' van Zuid-Frankrijk per sé door dwars de stad wilden passeren, bestellingen bevatten de verkeerde producten en ga zo maar door.
Ik herhaal: het was een verdomde kloteweek. Ergens zit er iets of iemand heel zwaar met onze botten te rammelen.
Nog een geluk dat 't eindelijk zomer lijkt te worden. Temperaturen boven de twintig, poppies overal. En vorig weekend in 't achterland Visarend - wat had die toch in z'n poten?, Boomvalk en Wielewaal gespot.

Er zijn nog lichtpunten...

Exit Sarko

Alweer een lang weekend dat voor de boeg staat. De Fransen vieren immers dinsdag 'l'Armistice' - op 8 mei 1945 werd Europa mofvrij verklaard - en dus wordt er maandag weer lustig op los gebrugd.
Niet voor mij, we plannen niets speciaals en dus hou ik die dag vakantie nog even achter de hand.
Het wordt wellicht het weekend van François Hollande - de linksist ligt zwaar voor op het kleine stukje venijn dat al meer schandalen op z'n naam heeft staan dan de helft van de Italiaanse regeringsleden samen.
Soit, mij niet gelaten. 't Wordt wellicht weer oude wijn op nieuwe flessen getrokken. Jan Modaal ligt er niet wakker van, in dit land geldt geen stemplicht en dus zijn 't enkel de gemotiveerden die naar de bus trekken.
Prettig weka!

Myterious Heart

'k Zit in een zware bricoleerperiode, ook. Deze Instructable vind ik zelf bijzonder geslaagd...

De Beestenboot

Als de wind van zee die komt

Ruikt naar versche koeienstront

Dan zegt 't gepeupel hier in 't rond

Weer 'n vleeschkarveel, verdomd