De Grote Kraakvis mag hem kraken

Soms bel je je vrienden beter niet om te polsen 'hoe 't ermee is'.

Als 't antwoord negatief is ben je gegarandeerd goed voor een paar uur eenrichtingsgezaag, bonkende hoofdpijn, een telefoon-elleboog en energieverslindende empathie - 'hmhm', 'da's zeker', 'g'hebt gelijk', 'zo is dat', 'de tééf', 'dat zou bij mij niet pakken',  'niet mee inzitten', 'ander en beter', 'allemaal dikke zever', 'beter zonder', 'ik heb het je van in 't begin gezegd', 'een goed pak rammel' etc.

Als 't antwoord positief is, of beter té positief, dan is je dag eveneens naar de kloten. Ik kan er immers niet tegen als anderen zaken beleven die ik liever zelf had meegemaakt. Moet ik niets van weten. Haalt m'n humeur onder de vriesgrens. Ik wakker iedereen wakker. Ik honger iedereen honger.

Een voorbeeld. Gisteren stuurde ik een onschuldig bericht naar m'n vaste kayak- aka tonijnvisbuddy ginds in departement 34, uit pure beleefdheid, zonder de minste interesse eigenlijk, met de vraag of er eventueel toevallig wat nieuws te rapen viel over het natte front. Een vraag zoals een andere.

Nog geen minuut later volgde al een antwoord. 'Vorig weekend massa's ansjovis gespot en tal van chasses - jagende tonijnen - ver in zee!'

Nee maar. De sméérlap! Zonder mij het blauwe sop in! Zonder mij tonijn willen harpoeneren!

'k Was er 't hart van in. Stikjaloers. Terwijl wij hier op de motregen zitten te sakkeren gaat meneer met z'n idiote zonnebril even voor 't ontbijt gauw op visvangst. Dat hij de volgende keer maar de Grote Kraakvis ontmoet. 't Zal dan veel minder zijn. Spetterpoep in de sloep.
Resultaat: m'n hele week om zeep.
Wat een idee om terug naar 't noorden te willen. Wat een idee om ons hier voor zeker vijf jaar te lanceren in de grootste make-over ten noorden van Parijs sinds de val van 't west-Romeinse Rijk. Wat een idiotie te willen streven naar totale onafhankelijk- en gekuntzegerust-kussenheid. 

Daar hangt hij dan, m'n zeekayak 'Burning Banana'. In plaats van zilt water te doorklieven hangt hij poeierdroog tussen twee schuurbalken.
Rotwereld.

Soms bel je je vrienden beter niet om te polsen hoe 't ermee is...