vredige ochtendoverpeinzingen

De eerste werkweek zit er weer op. Laminaat gelegd (parkee flottang), schuiframen hersteld, slotcilinders vervangen, wc's en lavabo's gerepareerd, badkamers geïnstalleerd etc. 'Als we ons binnen enkele jaartjes settelen zullen we geen 'stielemans' meer nodig hebben', zegt célia. Is misschien wel iets van. Wat ik nog onthou van deze week is dat het hier nu echt wel zalig warm is, je zou 't kunnen vergelijken met een ideale zomer in Vlaanderen. Waar die temperaturen over twee maanden zullen zitten is een ander verhaal, waar ik me momenteel beter nog geen zorgen over maak. Nu is 't gewoon puur genieten.
Intussen maken de gierzwaluwen buiten een hels kabaal. Ze zijn deze week uit hun afrikaanse winterkwartieren teruggekeerd en schijnen 't hier best naar hun zin te hebben. We zullen ze deze zomer best kunnen gebruiken, wanneer alle 'etangs' hier in de regio zullen veranderen in muggenparadijzen. Met wijd opengesperde bekken zullen ze de stad dagelijks een miljoen muggen lichter maken. Ruwe schatting hoor, gebaseerd op de dagelijks kaloriebehoefte van een doorsnee gierzwaluw, de grootte van de lokale populatie en de kalorische waarde van de doorsnee mug hier uit de regio. Variabelen die dan weer zijn gebaseerd op het aantal afgelegde dagelijkse kilometer van een gierzwaluw, de beschikbare voedselrijkdom van de etangs, omgevingstemperatuur, luchtweerstand en luchtvochtigheid en als laatste, niet te vergeten, de 'Onbekende Parameter'. Zoals ik al zei, gewoon een ruwe schatting. Die gierzwaluwen verdienen een standbeeld, vind ik. Jammer dat er geen grotere versie van bestaat, zo'n enorme vliegende stofzuiger die het niet op muggen heeft gemunt, maar op stadsduiven. Ik heb een grondige hekel aan die vliegende ratten, die vunzige terrasschijters, die roekoerende drukmakers met hun blèrende jongen. 'k Mag dan wel een hardcore vogelbeschermer zijn, stadsduiven vallen daar vol-le-dig buiten. Stofzuigen die grijze handel, waar blijven trouwens die slechtvalken? Gelukkig wordt er af en toe zo'n duif door een Geelpootmeeuw verschalkt - alle beetjes helpen - en gelukkig is er onze Zwarte roodstaart nog, die ons dagelijks op een prachtige portie gekras - zingen kun je dat niet echt noemen - vergast. Maar toch nog liever dat dan dat geroezemoes, dat boerend geroddel, van die grijze paria's. Zei ik trouwens al dat ik niets moet hebben van stadsduiven?
Straks gaan we naar de roddelkmarkt van Marseillan - Marsejang - die naar 't schijnt echt wel de moeite is. Misschien vind ik er wel een oud stuk luchtafweer uit de tweede wereldoorlog. Je weet wel, tegen de stadsduiven...