Chaleur humaine

Nog 8 dagen te werken, nog een kleine twee weken voor we de eerste van twee keer naar 't noorden zullen rijden en nog een goede maand voor Organby - yep, 't is weer zover.
'k Heb 't gevoel dat we in de zeemzoete aanloopzone voor de stroomversnelling zitten. Je kabbelt rustig verder, stuurt wat bij en geniet van de wereld om je heen, goed wetende dat 't zeer binnenkort zeer voorbij zal zijn.
Die aanloopzone, dus. Dit weekend nog wat pakken & zakken, nog wat ditjes en datjes en uiteraard volop genieten van 'de laatste dit en de laatste dat'. Deze periode is immers klassiek voor 'mixed emotions'. Je realiseert je net dat graadje meer dat je 't hier gedurende die vier jaar uiteindelijk wel naar je zin hebt gehad. Dat je een hoop dingen met eeen hoop goesting hebt gedaan en dat je op een hoop mensen heel erg gesteld ben geraakt. Naast onze vrienden zijn er immers een honderd, tweehonderd weetikveel vrome lieden met wie ik, en nu spreek ik enkel voor mezelf, beroepshalve wekelijks in contact kom en wie meer zijn geworden dan enkel radertjes in een klotesysteem. Collega's, klanten, leveranciers, bedienden, kuisvrouwen, tuiniers, kassiersters, vissers etc. De lijst is zo ontzettend lang, eigenlijk. Mensen met wie je soms niet meer dann enkele zinnen wisselt maar met wie je toch een zekere binding hebt. 'Hé filip, heb ik je al gezegd dat je nog steeds dezelfde grote bedrieger bent dan gisteren?' - dat soort dingen, chaleur humaine.
Binnen een maand - na de tweede noordreis - zijn we hier definitief weg. Binnen een maand laten we dit sociaal netwerkje voorgoed achter ons.
'Je komt ons toch nog opzoeken?' wordt vaak gevraagd. 'k Wind er geen doekjes om 'HOE-GE-NAAMD NIET!!!' replikeer ik meestal. Ze zijn dat intussen gewoon. Achter 'cette grosse gueulle belge' zit immers een groot hart. Of dat denken ze tenminste.
En toch is 't een beetje waar. We weten allemaal dat er van dat opzoeken weinig terecht zal komen. Zo werkt dat niet, in 't leven. We komen in ander vaarwater, en gaan net zoals een spin die haar oude net heeft verloren weer meteen een nieuw netwerkje beginnen spinnen.
Dees en geen worden binnenkort herinneringen.
Goede herinneringen.