Is't gekwetter van de Spreeuwen, hier. We surfen immers op de top van de grootste kersengolf in jààren - geen vorst, weinig regen, veel zon - en bijgevolg is er niet één gespikkeld schijtertje in Le Nord dat niet in onze bomen zit. Met honderden zijn ze, ongezien.
Mij niet gelaten. Je kan immers maar zoveel konfituur maken als je lege potten hebt en maar zo hoog klimmen als je ladder lang is. En je kan maar zoveel glazen kersensap drinken als je dorst groot is. Of je darmen verdragen kunnen. Wat overblijft - circa 90% van de oogst dus - is voor 't gevogelte. Of zij die graag een uurtje willen komen plukken.
Binnen een week of twee komen de pruimen eraan.
Waar ga ik verdorie die bokalen vinden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten