Pagina's

zondag 4 oktober 2015

No pain no gain

Een van m'n favoriete manieren om een blogpost te starten is 'Terwijl de' gevolg door 'zit ik'. 
Werkt altijd. Instant succes. Honderden likes, uitnodigingen in poupulaire praatshows en nominaties voor de Gouden Kerkuil. 
Terwijl de, gevolgd door zit ik.
Dus, terwijl de eerste Kraanvogels sinds vorige woensdag over Organby trekken - zo vroeg, miljààrde - zit ik - zoals het een kleine zelfstandige betaamt, tot over m'n oorpluimpjes in 't werk.
Op 't einde van de maand naar Baskenland trekken om er met m'n brasvrienden het einde van het telseizoen te vieren zit er dus hoe langer hoe minder in.
Goed, eerlijk, ik wéét dat ik er niet heen zal gaan, maar toch hou ik dat eventueelpoortje toch maar open. Zonder hoop is een mens immers niets. Een schapenstront op een steile bergflank. Stabiel zolang hij versgescheten en dus vochtig is, maar klaar om naar beneden te rollen eens mooi zongedroogd.
Tenzij hij opnieuw ondergescheten wordt, uiteraard.
Soit. Vandaag mocht ik eindelijk m'n eerste grote trekmoment van 't jaar beleven - op die manier verwoord komt dit toch wel heel ongemakkelijk over - toen een Zwarte ooievaar zomaar over de 'national' tussen La Bassée en Lille trok. We kwamen net terug van de biomarket - zelfs de biosupermarkt is hier 's zondags open, een actieve zelfstandige heeft immers tijdens de week geen tijd voor zulke futiliteiten.
Soit bis, we reden op de weg, ik riep 'STOPPEUN' en Célia zette zich braafjes langs de kant. 
Goed, de werkelijkheid was uiteraard lichtjes anders. Nevermind. 
Een Zwarte ooievaar klom moeizaam steil boven ons hoofd naar hogere luchtlagen en maakte ons tien minuten lang heel warm vanbinnen.
En heel leeg daarna. 2015 is het eerste jaar in jààren dat ik de najaarstrek volledig misloop. 
Op die ene Zwarte ooievaar na.
In plaats daarvan bouw ik badkamers en verbouw studio's, vervang ik sloten en schaaf deuren, verf plafonds en vervang kranen, trek ik electriciteitsleidingen en herstel rolluiken.
Honderd euro hier, 80 euro daar, 9.000 euro ginder, 300 euro elders en 190 euro morgenvroeg. Geen geheimen, m'n omzet moet op 't eind van 't jaar toch worden gepubliceerd. 
Kleine beetjes en af en toe een grote vis. Heel trevreden klanten vaak, zeer tevreden klanten meestal, ontevreden klanten... nog niet, gelukkig maar.
Organby versus eindelijk op ons eigen benen staan, onze eigen boontjes doppen, het gevoel hebben dat we zijn waar we altijd al hadden willen zijn.
Eerlijke deal, toch wel. No pain no gain - ook al zijn er de voorbije dagen reeds meer dan 2.000 Kraanvogels over de Pyreneeen getrokken.
Miljaarde toch...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten