Geen leuker vuurtjes dan ochtendvuurtjes.
Buiten avondvuurtjes, uiteraard.
Of nachtvuurtjes, toegegeven.
Maar een fris knapperend ochtendvuurtje, het blijft toch wat speciaal.
Dat mid-augustus ochtendrijm op het bosgemaaide gras, en de bosgemaaide distels, dat net ietsje meer rook dan nodig, die prachtige rookpluim die zich statig een weg baant door de onderste lagen van onze atmosfeer, het is een totaalpakket waarvan ik maar geen genoeg kan krijgen, een ervaring waarin ik steeds weer nieuwe elementen ontdek - zoals een film waarop je maar niet uitgekeken raakt.
Ook de lokale 'gendarmerie' weet het unieke tafereel te waarderen. Hoe vaak heb ik hen niet stiekem traagjes langs de weide zien passeren, genietend van het spel van kleur & geur, jaloers zijnde op die ochtendmens met z'n simpel oerplezier.
Ik, en m'n ochtendvuurtje.
Puur & onversneden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten