Gemurmel in de douche

Er worden hier toch wel straffe stoten uitgehaald, hier in 'le sud'. Een dag nadat we waren verhuisd draaide ik 's ochtends de kraan open voor de obligate koffie. Die keurig nette verslaving wordt in dit land trouwens heel sterk gedronken. Sterk, maar in kleine tasjes. Wij zijn echter noorderlingen met magen uit onverwoestbaar gietijzer, dus drinken we dat spul in grote tassen. Soit, de kraan in kwestie liet het afweten. Toen we de buurman vroegen wat er scheelde antwoordde hij dat hij had horen zeggen dat het om een onderhoud van de waterleiding ging, een onderhoud dat normaliter op een halve dag ging geregeld zijn. Twee volle dagen hebben ze ons droog gezet. Gevolg, toen we eindelijk konden douchen, koffie maken en op de pot gaan rees het water ten hemel in alle reservoirs: algemene staking van de afvoerbuizen. De oplossing? Plan a: biologische ontstopper en een rubberen zuignap. Na drie bussen en een hoop gesakker schakelden we over op plan b: niet-biologische ontstopper 'turbo' en zowaar nog meer spierkracht. Ook dit bleef zonder resultaat en daar onze buurman met dezelfde problemen kampte haalde die er een firma bij die de stop in kwestie met zware artillerie aan stukken schoot. Gevolg: reeds meerdere dagen ruikt het huis naar het product dat ze gebruikten om de leidingen vrij te maken - chemische aardbeiengeur de hele dag. Nog een detail, we hebben ontdekt dat de afvoer van toilet én van sanitair water op hetzelfde circuit zijn gekoppeld. Spoel je na het potbezoek door dan hoor je 't murmelen uit het douchegaatje. Gescheiden afvoercircuits zijn hier blijkbaar nog de norm niet. 'Le sud' blijft ons verbazen.