Soms gaat een dag helemaal fout, zo fout dat je je moet inhouden om je niet helemaal te laten gaan omdat je weet dat 't toch maar een droom is. Nog nooit meegemaakt? 'k Zal 't even uitleggen. Vorige maandag - 8 februari - begon eigenlijk reeds op zondag ervoor. Die avond hadden we immers naar een licht verteerbare film gekeken met Mel Gibson (Lethal Weapon, We Were Soldiers, The Patriot, Braveheart etc.) en Helen Hunt (Twister, As Good As It Gets). 'What Women Want' was de film, een historie waarin een vent wordt geëlectrocuteerd in z'n bad - met een haardroger, uiteraard - en in plaats van gewoon dood te zijn ontdekt dat hij plots de gedachten van het vrouwvolk kan lezen. Interessant concept, best een leuke film. Moraal van de plot: wees verdomd blij dat je hun gedachten NIET kan lezen maar tot daar, ik ben geen filmcriticus.
Had ik toen geweten dat ik 's maandags ook op electriciteit ging worden getracteerd dan was ik wellicht 's morgens braafjes in m'n bed blijven liggen. Goed, die dag had ik een afspraak voor een volgende bricoleerklus, om tien uur 's morgens. Vermits er echter op dat gegeven uur niemand thuis was liet ik een boodschap achter met de mededeling dat ik een toertje ging doen en dat ik een uurtje later wel es zou terugkomen. De afspraak was in het dorp Montbazin en vermits net ten noorden daarvan een uitgestrekt ruig kalksteengebied ligt - de 'Montagne de la Moure' - wou ik van de gelegenheid gebruikmaken om er een wandelingetje te maken - Never Stop Exploring. 't Zonnetje scheen, staalblauwe hemel, nauwelijks wind die de blaadjes van de steeneiken beroerde, berekoud, prachtig wandelweer. Op een gegeven moment hoorde ik de zang van een boomleeuwerik. Benieuwd om die vogel van korterbij te zien dook ik de brousse en wat zag ik plots liggen aan de voet van een eik? Een verroest jachtmes. Gezien de staat waarin het zich bevond lag het er wellicht reeds vele vele jaren. Vermoedelijk ooit verloren door een jager. Nu is de kans om zo'n ding te vinden wel erg klein en dus kneep ik mezelf een eerste keer in m'n arm om me ervan te vergewissen dat ik dit toevallig niet aan 't dromen was. Als bleek dat ik effectief droomde liet ik het liggen, anders nam ik het mee. Niet dus, dus 't mes verdween in m'n zak en toen ik terug aan de wagen kwam stak ik het in het handschoenkastje. Op weg naar m'n afspraak zag ik echter plots van heel ver blauwe figuurtjes langs de weg. M'n eerste idee was dat het om vreemd geklede lifters ging maar in plaats van knappe Skandinavische godinnen ging het om motards van de gendarmerie. Iepe iepe iepe, raampje naar beneden, goeiendag hoe is 't en dat soort dingen, 'Meneer u hebt zonet een stopbord genegeerd'. Miljaarde, daarvoor moest ik dus langs de kant. 'Ja èn, ik heb toch braafjes voorrang gegeven en gekeken of de baan vrij was?' antwoordde ik. 'Niks daarvan, u bent niet gestopt en bent gewoon doorgereden, uw papieren alstublieft'. Nondenondenonde sakkerde ik binnenskamers, die papieren zitten toch wel op dezelfde plaats als dat jachtmes zeker? Als meneer in de flikker krijgt dat ik met een verboden wapen rondrij dan zou het best niet bij één overtreding kunnen blijven. Tegelijkertijd kneep ik mezelf een tweede keer in de arm want als bleek dat ik toch aan 't dromen was dan was dit dé kans om me eens ongegeneerd te laten gaan. 'k Zag het al voor me. In plaats van m'n papieren te nemen startte ik de wagen en reed die drie wannebee's enkele meters het wijnveld in. Vervolgens draaide ik de benzinedop van hun moto's, stak een zakdoek in de tank die ik vervolgens aanstak en liet vervolgens die drie blauwe rijwielen de lucht in vliegen - na erop geurineerd te hebben uiteraard. Alles werd uiteraard op film opgenomen en via Youtube werd ik een superster. Snel keek ik ook even naar de achterbank om te verifiëren of er soms geen raketwerper op lag, in dromen kan immers alles. Niet dus, m'n arm deed pijn. Dit was reality. Ik werd niet wakker en er was helaas geen raketwerper. Om een lang verhaal kort te maken: 90 euro heeft die grap me gekost. 'Nog een geluk dat je niet de franse nationaliteit hebt want anders had je vier punten minder op je rijbewijs gehad' voegde superflik er nog aan toe. In Frankrijk geldt immers het rijbewijs met punten. Een zware overtreding kost je een boete en vier punten. Je hebt er twaalf in totaal. Speel alle punten kwijt en je mag je theoretisch én je practisch rijexamen overdoen. En rijlessen volgen. Weet je, dit was de eerste keer in m'n leven dat ik blij was dat het woord 'Belg' op m'n identiteitskaart stond.
De dag was echter nog verre van gedaan. 's Namiddags wou ik me een beetje afreageren en niets beter daartoe dan wat houtbewerking. 'k Ben me immers aan 't toeleggen op 't maken van boemerangs uit natuurlijk gekromde takken, zn. 'natural elbow boomerangs'. Je zoekt een tak met de juiste kromming, zaagt hem af, schaaft hem een eerste maal ruw, laat hem een paar maanden drogen en vervolgens schaven en schuren tot je de juiste vorm hebt. Prachtige hobby die zowel creativiteit als stielkennis vereist. Plots, een luide knal en een lichtflits in m'n handen. Was ik toch los over de draad van de machine gegaan zeker, de electriciteitsdraad was gewoon de machine in gedraaid... Bibberend legde ik de machine opzij. 'Ofwel ben ik dood en zit ik in een nieuwe parallelle dimensie, ofwel ben ik toch aan 't dromen, ofwel ben ik dat niet en heeft de differentieelschakelaar me gevrijwaard van electrocutie', dacht ik. Ik kneep dus een derde keer in m'n arm - die nu trouwens echt blauw begon te zien van al dat knijpen - en weer werd ik niet wakker. Plots dacht ik aan Mel Gibson. 'En als ik nu ook es de gedachten van de vrouwen kon lezen?'. Geloof het of niet, maar ik ben echt de straat op gegaan om deze hypothese te testen. 'k Ga niet in detail gaan maar 'k moet helaas, of gelukkig, constateren dat ik nog steeds dezelfde bart goemaere ben. Weliswaar voorzichtiger met schaafmachines dan een paar dagen geleden, maar voor de rest nog steeds dezelfde, denk ik.
Zomaar een maandag, in Le Sud...
Off the record: what women want? Een man die anders is dan alle andere, om hem eens ze hem aan de haak te hebben geslagen helemaal te veranderen ;-)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten