In een notedop: er stond voor de verandering weer eens tramontane en die rotwind produceerde een meer dan pittige golfslag pal op de tewaterlatingssite. Zelfs met een gewone kayak zou het al niet makkelijk geweest zijn, laat staan met een prototype. Wat meteen opviel toen de kayak het water proefde was dat hij enorm hoog in 't water lag. Dit was niet drijven, dit was amper het water strelen. Goed nieuws zeiden we, zinken zal dit geval al zeker niet doen. Toen ik er - met die golven - echter in probeerde te kruipen en daar na een aantal pogingen ook daadwerkelijk in slaagde bleek dat het ding extreem onstabiel was. Ik draaide van links naar rechts en weer terug en had alle moeite om geen water binnen te krijgen. Met andere woorden: we lagen veel te hoog in 't water. Ons gemeenschappelijk zwaartepunt zat veel te hoog en dus hadden we de grootste moeite om in evenwicht te blijven. In kalm water had dit wellicht geen probleem geweest maar daar ging het niet om. Ik heb geen zondagskayak gebouwd om in Hofstade of 't Zilvermeer te gaan spelen. Ik wilde een kayak die zelfs recht bleef in de rokken van orkaan Irene. Snappende dat vloeken ons geen knijt verder ging helpen hebben we waza maar terug uit het water gehaald en zijn we naar huis teruggekeerd.
Wat er fout is aan het concept: tussen m'n gat en de onderzijde van de boot zit tien centimeter lucht. De boot is immers rond een 'kribbe' gebouwd en m'n bilspieren worden van het water gescheiden door achtereenvolgens een slip, een short, een ikeastoel zonder poten, 10mm multiplex van de kribbe, tien centimeter lucht met daarin een pvc-buis en vervolgens de buitenbekleding van de boot. Onder de kribbe bevindt zich grofweg 30 liter lucht. Dertig liter! Dit volume alleen al volstaat om m'n eigen lompe gewicht drijvende te houden, schat ik. Dus: de kayak zou stabieler zijn mocht hij tien centimeter dieper in 't water liggen. 't Had dus eigenlijk feitelijk beter geweest minder ruimte onder de kribbe te voorzien - ik dacht echter dat extra drijfvermogen steeds mooi was meegenomen maar daarin maakte ik dus een rekenfout.
Oplossing 1: maak de kayak zwaarder! Daziedevanhier, geen goesting voor.
Oplossing 2: voorzie hem van een zijdelingse flotter zoals de traditionele boten in de pacific! Zo'n ding werkt kapseiskuren tegen zonder dat het geheel aan snelheid inboet.
Dus: we gaan wazawidu van een kleine torpedo voorzien en vervolgens steken we de étang over, for sure!!!
To be continued, again...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten