Geen gepalaver

Als wat je te vertellen hebt 

niet mooier is dan de stilte, 

hou dan je bakkes.

Moet zeker één van m'n favoriete spreuken zijn.

Dit leitmotif speelt helaas zwaar in 't nadeel van iemand die er een blog op nahoudt, met een schare gelovigen - 'k zie jullie graag! - die elke dag weer op die eerste bookmark klikken in de hoop dat er asjeblieft een nieuwe post op de blog staat, en telkens weer een tikkeltje verdrietig, misschien zelfs met een klein traantje - zo net in de ooghoekjes weetjewel - of zelfs een spatje woedend - ben er zeker van dat er toch een handvol gevaarlijke gekken bij de volgers zit - elke dag opnieuw de bookmark weer sluiten en zich op de orde van de dag werpen.

'k Weet het, filibusteren - in 't hals 'palaveren' - is niet m'n ding. Dus als er zich in m'n grijze bestaan niets vermeldenswaardigs afspeelt - of dat ik oordeel dat jullie er gewoon geen zaken mee hebben - dan kruip ik niet in m'n pen - welke idioot heeft die uitdrukking toch uitgevonden - en post ik liever niets.

Of, 'k zou natuurlijk ook 't een en ander uit m'n duim kunnen gaan zuigen - die uitdrukking is al beter. Heb ik trouwens ooit reeds verteld dat m'n madam het ongelooflijk moeilijk heeft om wijs te raken uit m'n blogs of mailverkeer? Wij nederlandstaligen zijn specialisten in zegswijzen, immers, en veel van onze zegswijzen hebben geen franstalige tegenhanger. Soms een brusselse, dat wel - 'tirer ton plan par exemple' - maar geen echt 'hexagonaalse'. Hoe vaak heb ik het met haar niet aan de stok gehad - lap, weer een - omdat ik onze sappige spreuken zonder oogknipperen klakkeloos vertaalde en zij er - begrijpelijk - geen joot van begreep. 

Of erger nog, me verkeerd begreep. 

Of nog erger, het gewoon verkeerd opnam.

Gevaarlijk, dat nederlans.

Goed, ik had het over die duimzuigerij niewaar. In 't zuiden was dat makkelijk: ver van jullie bed, en dus moeilijk te controleren. Met een scheetje fantasie kon ik aan 't dagdagelijke geploeter opeens een hoop sex-appeal toevoegen. Of beter, ik zou 't gekund hebben. 't Ging er daar in 't zuiden echter vaak zo gek aan toe dat ik m'n fantasie bijzonder weinig werk heb gegeven.
't Was zo al erg genoeg - zelfs dat van Carla Bruni was niet gelogen.

Hier is dat een stuk moeilijker, uiteraard. 

Dus zoals ik reeds zegde, als ik niets te vertellen heb, dan zwijg ik liever.

Palaveren is echt niets voor mij...