Dé plaat van m'n uniefjaren en één van die drie platen waarmee ik in 't zuiden steevast m'n dag begon.
Dat zuiden.
't Lijkt wel een totaal andere dimensie van hieruit en van hiernu.
'k Heb het moeilijk me voor te stellen dat we anderhalve maand terug nog aan de Middellandse Zee woonden.
Er waren een hoop goeie kanten aan dat bestaan, toch.
Er waren een hoop goeie kanten aan dat bestaan, toch.
Een stel goeie vrienden.
Onze kayaks.
Olijfboomgaarden en Rustyrunning in de garrigue.
Af en toe een overenweertje Canigou.
Die mis ik nog 't meest, eigenlijk.
'k Mag er niet aan denken dat deze maand de Baskische beukenbossen ook op hun mooist gaan zijn.
't Is gedaan om even naar Lizarietta te rijden...
Niet aan denken. Er zijn hier nog 1.356 dringende werkjes te doen, voor we de winter ingaan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten