Ben aan 't schilderen geslagen - een mens kan immers 's avonds niet altijd het net onveilig maken.
Nog nooit een penseel, spatel of verfkatapult in m'n pollen gehad en nog nooit een tube verf opengedraaid.
Die eerste keer vergeet je nooit meer.
Techniek: standaard bicomponentcyanoacryl - een voorraad die ik ooit meegrabde bij 't leegmaken van een zolder - gespatuleerd op een samengesteld multiplexpaneel en vervolgens parallel gemoucheerd met een stuk zoogdierpels.
'k Heb het toepasselijk 'Die Kat Krijgen We Nooit Meer Proper' genoemd.
Een mens moet het bij z'n eerste werk niet te ver gaan zoeken en het geeft perfect weer wat ik op dat moment perfect wilde weergeven.
Het zoogdier zat er immers nog in. In die pels.
Niet aan GAIA zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten