Nog een paar dagen opvetten, en dan zijn ze weg. Ze gaan de reis van hun leven tegemoet, deze jonge Boerenzwaluwen.
Kan je 't je voorstellen dat deze kleine wezentjes binnen dit of wat over Parijs zullen vliegen, de Pyreneeën zullen oversteken, Spanje zullen doorkruisen en vervolgens over de Middellandse Zee zullen vliegen? Vervolgens de Sahara en de Sahel, om te overwinteren in suptropisch Afrika?
Elk jaar weer sta ik vol verwondering, bewondering en eindeloos respect te gapen naar deze vederlichte dingetjes. Elk jaar weer kijk ik geamuseerd naar de Tjiftjaffen die zich in deze periode volvreten aan de vlierbessen in onze haag. Elke nazomer weer denk ik onwillekeurig terug aan pioneers zoals Marcel Dehaen die me de goesting voor dit aspect van natuurbeleving wisten over te brengen.
Ringstation Clabecq. Ook al stelde ik me gaandeweg meer en meer vragen bij het ringwerk en ging ik me meer en meer toeleggen op vlucht-monitoring, toch ben ik de ouwe vos nooit vergeten. Terwijl vele anderen protesteerden tegen de oorlog in Vietnam en met bloemen in hun haar rondliepen zat hij reeds Zwartkoppen en Tuinfluiters te ringen. Je moet het maar doen.
Gone but not forgotten. Hij zou het geweldig hebben gevonden, dat Baskenland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten