Pagina's

donderdag 2 september 2010

Organby, here we come!

Welkom september welkom! Eindelijk, eindelijk zijn we in september aanbeland, een maand die wat mij betreft met kop, schouders en kl...eurrijke delen van 's mens anatomie boven alle andere jaarmaanden uitsteekt. Tot m'n achttiende, ofzo, heb ik deze maand steevast vervloekt en, gemetaforiseerd door een kastanje, tijdens de zomervakantie met speldjes doorprikt - voodoo voor beginners - maar eens de klassieke schoolbanken verlaten was er enkel nog plaats voor liefde en verlangen voor de maan-waarin-de-zanglijsters-in-schijtlijsters veranderen, om het op z'n indiaans te zeggen. De vlier is immers rijp in 't noorden, niet?
September is vogeltrekmaand, en gedurende vele jaren was dit steevast het moment om naar het Zweedse Falsterbo te gaan of, later, naar het Franse Organbidexka. Een keer zelfs naar beiden. Die korter wordende dagen, dat prachtige ochtend- en avondlicht, de morgenmist, al dat vogelgedoe, die mystieke sfeer die uitgaat van de zomer die over z'n hoogtepunt heen is, wat ben ik toch gek van dit tussenseizoen. Toen we nog in Vlaanderen woonden had ik rond deze tijd steeds goesting om naar 't zuiden te gaan. Ironisch genoeg heeft de verhuis naar dit zuiden aan dat gevoel geen knijt veranderd. Ik wil nog steeds naar 't zuiden. Misschien wonen we wel in 't verkeerde zuiden? 'k Heb het dus via m'n patron voor mekaar gekregen - gij mij congé geven of ik gedurende de hele week geen steek uitsteken, capito? - dat ik er eind volgende week voor een kort weekje vanonder muis naar Frans Baskenland. Vijf jaar is 't geleden dat ik er nog ben geweest, en iedereen weet hoe dat avontuur is afgelopen. Een Normandische madam en een hoop levenswijsheid rijker keer ik er dus binnenkort terug. Vijf dagen lang op een bergkam roofvogels observeren die door het Nauw Van Organbidexka de bergen oversteken op hun reis zuidwaarts, YIEHAAAA!!! Can't wait, birding bart is back!
Weet je trouwens wat ik vanavond heb mogen meemaken? Een groep van een honderdtal (100-tal) ooievaars die overtrok om wellicht deze nacht nog de Middellandse Zee over te steken. Du jamais vu, nooit eerder zoveel ooievaars samen gezien. 'Wie wordt er vader?' sms'te m'n birder in arms alias Svenneman me toen ik hem deze blijde boodschap liet weten. Grapjas, weet je trouwens wat je moet doen als zo'n bende over je huis trekt? In de lucht schieten! En weet je hoe je zo'n neergeschoten ooievaar noemt? Een dooievaar! Whaahahaaa!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten