Goe & veel 2: boekweitpannekoeken met andouille

Om in de bretoense sfeer te blijven: hier op een raptje een keukenklassieker waarmee 't steeds heel makkelijk scoren is - op voorwaarde één dat je de juiste ingrediënten in huis hebt en op voorwaarde twee dat je zin hebt om je eens goed te laten gaan.

Nodig (voor 2 personen):
- een dertigtal boekweitpannekoeken (galettes au blé noir / au sarrasin)
- een meter of twee andouille in schijfjes gesneden (worst gemaakt van varkensdarm - als de slager er geen heeft: rij z'n etalage in)
- een kilootje of drie gekookte patattenblokjes
- een emmertje gabakken ajuin
- een litertje room ('room' staat er - geen afgeroomd lightweetikveel bodylotiongedoe)
- een baksteentje 'goei' boter - en kom niet met iets anders af
- een fles of vier appelcider
- een grote platte bakpan

At work:
- pan op 't vuur
- vuur op max
- wachten tot het staal roodgloeiend is
- boter in de pan
- goed laten smelten (op 2 seconden zou 't gebeurd moeten zijn)
- galette in de pan - even aanbakken
- een handjevol patat, een handjevol ajuin, een handjevol andouille en een lepeltje room in 't midden van de galette
- goed laten aanbakken
- de galette in vierkant dichtvouwen door vier zijden naar binnen te plooien en te zorgen voor maximum overlap - goed op de vouwen drukken want anders blijft je briefwisseling nooit dicht
- omdraaien die handel en nog even laten aanbakken
- op 't bord maar en aanvalleuh
- serveren met liefde en vooral met cider

- herhalen zolang de voorraad strekt of tot wanneer de broeksriemen 't begeven

Als je'r langer dan drie minuten over doet ben je slecht bezig. Galettes bakken is een kwestie van organisatie, feeling en talent.
Organisatie: zorg dat je alles bij de hand hebt
Feeling: vergeet wat in de boeken staat, in 't vuur die handel. Koken is durven experimenteren - geen laboratoriumgedoseer.
Talent: you got it or not.

Noot: niet schrikken van de dampende poldergeur die zich uit je creatie zal verspreiden. Varkensdarm, what else? 't Is zoals gueuze: het ruikt naar de stal, maar 't is onvoorstelbaar lekker.

Let the beast go. Dit gerecht heb ik vorig jaar tweemaal daags gedurende tien dagen gegeten. De twintigste keer smaakte 't nog steeds zoals de eerste keer.
Bretagne. Volgend jaar weer.