Jesus He Knows Me

Even terug in ´t land, tijd voor wat losbandigheid en tijd voor vriend, vijand - steek asjeblieft de straat over mijnheer Fabre, en dat edele gerstenat dat ik in ´t zuiden zo hard heb moeten missen.
Good to be back, goed om terug nederlands op de radio te horen, tot op de slip natgeregend te worden, mensen van normale grootte in de straten te zien, patatten in de velden, velden tout-court, snuiten met een depressief winterbakkes en overal nepkerstmannen aan de dakgoten. ´t Geeft je ´t gevoel weer helemaal terug thuis te zijn.
Voor we dit blogjaar afsluiten: een welgemeende thank you aan alle lezers - jullie worden steeds talrijker...
En... al 't goede aan de eersten en niks dan rottigheid, rommelende darmen, verkrampte beenspieren en bezette toiletten - in die volgorde - aan de tweeden.

Om met een extra positieve noot af te sluiten: net zomin dit jaar het jaar van ´t einde van de wereld was zullen in 2013 de laatste blogsels van 'gettolafrance' worden gepost. Verhuizen of niet, we blijven sowieso in dit rotland en dus gaan we'r mee door. Er zal nog genoeg te vertellen zijn. Never change a winning team.