Ik popel inmiddels van ongeduld om m'n zo goed als afgewerkte 'Waza' te gaan uittesten. Enkel nog een gepast zitmeubel erin monteren, een boordmitrailleur installeren voorin, een stuk luchtafweer achterin, twee torpedobuizen onderaan, enkele stukken metaal op 't dak van onze wagen lassen om de boot getransporteerd te krijgen en 't ding kan eindelijk het wijde sop in. En dan kunnen we eindelijk een Frans vliegdekschip tot zinken gaan brengen, 't zal hun leren de Rainbow Warrior te laten ontploffen...
'k Ben uiteraard zwaar teleurgesteld dat het fabricageproces achter de rug is, snif... maar daar komt hopelijk snel weer verandering in. Als Waza zich immers kranig houdt begin ik aan 'Dolldrum', z'n houten tegenhanger. In 'contreplaqué marin', ze real stuff. Andere - een meer klassieke - invalshoek, andere manier van werken, ander materiaal, maar zeker evenveel leute. Juist iets meer stof. No stuff without dust, zeg ik steeds. En geen beter middel tegen de dust dan fris bier, zeg ik altijd tegen Célia...
Haar aquarium krijgt intussen steeds meer vorm. Sinds dit weekend wordt hij bewoond door een koppel Costa-Ricaanse Cicliden - baarsachtige vissen die als koppel door 't leven gaan. Zware bricoleurs ook - ze hebben immers de reputatie altijd iets van 't allerhoogste belang te doen te hebben en hun leefomgeving totaal naar hun eigen goesting in te richten. Voor de moment lijkt hun prioriteit kuilen graven. Bergen zand verplaatsen die beesten. En stoutmoedige Appelslakken die in de buurt van hun chantier komen worden doodleuk weggebowlingd. Wie kuilen zegt zegt echter nageslacht, alweer.
Niet alleen buiten is 't precies al lente...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten