Hot monday

Even een moment van rust na een klassieke multiservice-ochtend: een keukenblad uitgebroken en wat getaterd met de Lotharingse - 'complètement different des Alsaciens!' - bewoonster van 't appartement - de niet-Sètoise contacten zijn altijd de beste, een tralierooster gelast en gespoten ter beveiliging van een raam, orde op zaken gesteld in de paperassen die zich de voorbije week hadden opgestapeld en tenslotte de planning voor de week georganiseerd. We zijn weer bezig, 'la tête dans le guidon'.
En toch zit ik met m'n gedachten nog in Baskenland, uiteraard. Vorige week rond deze tijd zaten we te picknicken in het Spaanse deel. Zaterdag, zondag en maandag zat de col immers stevig ingeduffeld in een dik wolkendek en viel er droevig weinig te beleven. Het ene moment zit je in de mist, het andere weer niet, dan wel dan niet enzoverder. De telresultaten waren er naar, op wat Visarenden aka 'Balbu's' en een handvol bijzonder laag overscherende Wespendieven aka 'Bondrées' was 'Bloody Sunday' niet om een erectie van te krijgen... Een 'bloccage' dus - slecht weer houdt de vogels tegen. Ten noorden van de Pyreneeën begonnen de bomen door te buigen onder 't gewicht van de honderden roofvogels die net als wij op beter weer hoopten. Wij dus richting Spanje, het klassieke scenario. Op de plaats waar ik de voorbije jaren mooi Aasgier aka 'Percno' had gespot duurde 't geen twee minuten op het individu in kwestie kwam overgevlogen met wat lekkers in z'n bek. Recht naar z'n hol in de rotsen, zàààlig. Ik steeg meteen steilrecht in de achting van de maten. Alweer. In de 'Val de Salazar' bleven we op dezelfde toonhoogte en stapelden de 'oh's' en de 'ah's' op: nog meer Aasgier, een Vale Gier aka 'Fauve' op plasafstand, een Slechtvalk 'Pélérin' die z'n verenpak poetste, Dwergarend 'Booté', Slangenarend 'Circa', nestelende Vale Gieren in de 'Foz de Arbayun' en als apoteose laag over ons hoofd vliegende en als 't ware rond onze kop zwermende Aasgieren in de 'Foz de Lumbier', donkere en lichte fase van Dwergarend, nog meer Slangenarend en Vale Gieren die zo laag overvlogen dat je 't suizen van de lucht over hun vleugels zelfs kon horen. Een dag om niet te vergeten, ook al hadden we niet eens Lammergier 'Gyp' gezien.
's Avonds keerden we onder een prachtige avondzon terug colwaarts, om over de grens opnieuw de wolkenzee in te duiken. Ik herinner me nog dat ik tussen de derde en de vierde 'Patch' even naar Célia belde en te horen kreeg dat er vanaf 's anderendaags stralend weer werd voorspeld. De bloccage ging zich oplossen, een reden dus voor ons winning team om nog een paar Patch's achterover te slaan en vervolgens in een winning mood enkele jagershutten plat te branden. En een half dozijn olijfgroene 4x4's de vallei in te duwen - na de eigenaars met powertape aan hun eigen bull-bar te hebben vastgesjord, uiteraard.
Het beloofde een zware dinsdag te worden...