Millau Malström

Net nu ik miljaarde elk uur slaap goed zou kunnen gebruiken doe ik weer geen oog dicht. Net voor ik naar Organby vertrok was dat net zo: na anderhalf uur slaap game over. Geen wonder dat ik om twee uur 's nachts al achter 't stuur zat...
Nu dus weer, zij het dan wel een dag te vroeg want wat me hartgeklop geeft is pas morgen: Millau! Morgenochtend om 10.00 (!) wordt het startschot gegeven van een van de meest bekende lange-afstandsmarsen in Frankrijk, die bovendien toevallig z'n 40e verjaardag viert. 'En Millau, klaar voor?' vroeg m'n collega me begin deze week. 'Zeker weten, on va les bouffer!'. Eerst ze nog stappen uiteraard, 't blijft tenslotte nog steeds een 100 km en zulke dingen behandel je met respect. 'Le truc' is echter dat ik totaal niet weet waaraan ik me kan verwachten. Dat ik het parcours enkel ken van kaartjes en van 'horen zeggen' en dat ik dus niet goed kan inschatten hoe ik m'n koers moet indelen. Doseren dus. Beter teveel dan te weinig. De rem erop tot 80 km en als er dan nog fuel in de tank zit 't gaspedaal diep indrukken. Zoiets. Daardoor raak ik dus niet meer in slaap. Douchka vindt het trouwens geweldig. Dat pluizig poezebeestje zit op 20cm van m'n hoofd in haar rieten vulkaan - of hoe heet zo'n ikeameubel - haar toilet te maken. Likken op de pootjes en vervolgens met de pootjes over de oortjes. Methodiek zoals alleen poezen dat kunnen. Kleine pruts.
Soit, vanmiddag gaat de riem eraf op 't werk. En vanochtend alleen offertes maken en 't werk van volgende week voorbereiden. Lichte dienst dus, 't is deze week goed geweest. Gisteren tot een kot in de avond zitten lassen en slijpen met één doel: 't programma voor de week erdoor malen. 'Waarom werk je zo laat?' vroeg m'n patron. 'Millau'. 'Waarom doe je dit en doe je dat?'. 'Millau'. Een 100 wordt de week ervoor een obsessie. Je komt in een maalstroom terecht - denk aan dit, doe dat, vergeet vooral dàt niet etc. Millau. 'Ben je nu ook al lasser?' vroeg een andere collega me. 'Vandaag lasser jong, morgen carreleerder, overmorgen loodgieter, daags erna schrijnwerker en de dag dààrna huurdoder. Of gynecoloog-aan-huis. Whatever, dat noemen ze 'multiservice'. M'n 'kooi' moest dus af gisteren. Sommigen zien er een meubel in dat je in discotheken ziet waarop schaars geklede bomba's zich in alle bochten kronkelen. Een ander noemde het een 'haaienkooi', zo'n kooi waarin je de haaien ongestoord en risicoloos kan observeren. In feite is 't een, een stalen kooi eigenlijk, die de motor van een airco moet beschermen tegen vandalisme. 'Yak-proof' dus. Een twintigtal slijpschijven, een vijftigtal 'bagetten' alias electroden, een tiental lopende meter 30/30 stalen buis, evenveel 25/25 stalen hoekprofiel, vier zware scharnieren direct gelast op de kader, twee vierkante meter geperforeerde staalplaat en een veiligheidsslot. Ze mogen op hun beide oren slapen, hun airco is veilig. Zeker nadat we de haaienkooi volgende week met chemische ankers zullen vastgezet hebben aan de muur en de vloer...
't Contrast met Organby kon niet groter zijn. Nog geen seconde stilgezeten heb ik. En morgen Millau. Laten we eerst nog wat proberen te slapen...