Lizarietta plus

'Ik hoor je vloeken tot hier!
Hopelijk maakte de companie veel goed...
Groetjes,
de sven'

Fijn om meelevende kameraden te hebben. Svenneman is immers ook een grote fan van 'migraction' - zie link in de rechterkantlijn - en 't is ontroerend dat hij me z'n medeleven toont na een desastreus weekend van vogeltrek over de franse cols in Baskenland.
Vrijdagochtend aangekomen op de Col de Lizarrieta - een scheet ten zuiden van Bayonne - en de enige trekkers die ik tot zondagmiddag te zien zou krijgen waren het handvol Rode Wouwen die ik spotte op de parking van de bakker lager in de vallei.
Tot daar de aantallen.
Soit, 't had natuurlijk fijn geweest om enkele duizenden Kraanvogels in het aarsgaatje te kunnen piepen maar zonder dat kan je best ook een heel bevredigend weekend beleven, op een franse trektelpost. Zeker als je ontdekt dat de spotplaats een écht colletje is knàl op de Frans-Spaanse grens, mèt een grensovergangetje en de bijhorende 'benta' aka tabak&alcoholwinkel aka bar aka propere schijtpot in plaats van de klassieke 'schup en de rol' zoals in Organby.
Een bierhuis dus, op vijftig meter van de spot! Daar Bart een oudgediende is in 't wereldje en Bart een koffer versgeplaveide pizza's had meegebracht draaide het anders zo banale middagvreten uit op het culinaire 'best of both worlds' aka bier und pizza goe&veel. En dan 's avonds nog meer doorzakkerij en toeters en bellen en spelletjes die alleen onder spotters worden gespeeld - maar die allemaal op 't zelfde uitdraaien 'cul sec!' - en 't resultaat was dat ik 's zaterdagochtends m'n zwaarste kater in tien jaar mocht uitzweten. Ziedewel Sven, asgernibijzijt!
Moraal van 't verhaal: nooit raak ik nog Chartreuse aan, die vermoedelijk door vossen ondergezeikte planten-likeur (het koppelteken staat waar 't moet staan) uit de franse vooralpen. Door moniken gemaakt en door spotters uitgebraakt, venijnig dat dat - overigens ondrinkbare - brouwsel is! Ik weet welke abdij ik binnenkort ga platbranden. Eerst Jan Fabre erin opsluiten, trouwens.
'Ce n'est pas pour le gout, c'est pour le rituel!'. 
Het Chartreuseritueel is wellicht een van de best bewaarde geheimen onder spotters en je moet dus niet denken dat ik dat hier ga verklappen. Het enige wat ik kan en mag verklappen is dat er een aansteker en geslachtsdelen aan te pas komen. De rest ontdek je maar als je'r enkele dagen trektellen voor over hebt...
So far so good, steeds fijn om de jouwen terug te zien. Het trektelseizoen stopt morgen, exit Transpyr 2012 - 'l'année du grand n'importe quoi' - met Vale Kiekendieven en Bastaardarenden op elke spot, Drieteenmeeuwen en Kleinste Jagers, en een Zeearend in Organby gisteren.
Net gemist, alweer. 'k Zal toch maar eens vloeken...