Pagina's

donderdag 29 november 2012

Oeps...

'Fouten maken is menselijk.'
Meestal zeggen we dat omdat we niet graag toegeven dat onze hersenen soms op beperkte snelheid draaien en 'goed, ik was niet goed' een heel vervelende zin is die we maar moeilijk uitgesproken krijgen. Ook niet in 't frans, trouwens.
't Overkwam me eergisteren. 'Beschermingsrooster van venster zit niet meer in rail', las ik op m'n interventieformulier. Een naam, een adres, een telefoonnummer. Ik rij erheen, gooi een oogje 'jetter un oeil', merk dat er inderdaad een rooster niet meer op z'n plaats zit en gewoon op 't voetpad staat, neem enkele maten, zeul het zware ijzeren geval in m'n bestelwagen en stuif naar onze atelier om wat te gaan spelen. Twee uurtjes lassen, slijpen, schuren en verfspuiten later was het rooster weer als nieuw en klaar om opnieuw op z'n plaats gezet te worden.
'Heb je de dame gebeld?' vroeg m'n baas 's avonds. 'Nievandoen jong, 't rooster stond gewoon op 't voetpad. Ik zet het morgenochtend terug in z'n beugels. We zijn hier niet om na te denken, wel om te handelen. Action réaction mon vieux!' M'n baas wist dat hij tegen zo'n redenering beter niet argumenteerde en liet het daar maar bij.
Gisterochtend: parkeren in dubbele file, rooster in de beugels, enkele zelfborende vijzen, een snelle blik en hop naar de volgende 'intervention'. Snel, efficiënt, yakproof, kassakassa.
's Namiddags belt m'n baas 'Zeg Bart zit dat rooster nog niet op z'n plaats? 'k Heb zonet de dame aan de lijn gehad.'
Huh?! Ik bel de dame, beleefd en hoffelijk, geef haar de raad om wat beter uit haar verloederde doppen te kijken en gewoon eens uit 't venster te loeren en die pastis bij 't ontbijt beter over te slaan alvorens m'n kostbare tijd te verneuken. Beleefd en hoffelijk, zoals steeds.
'Meneer ik weet niet wat u hebt hersteld, maar het rooster dat uitgeeft op m'n terras zit nog steeds muurvast, sniksnok...'
'Terras?! Hoe terras?! Welk terras?!' Ik voelde nattigheid...
Blijkt dat er in 't gebouw toch wel twee roosters naar de kleuters waren zeker? En ik had, uiteraard, het verkeerde hersteld.
Haar buurman zal tevreden zijn, wanneer hij merkt dat een goede ziel zich gratis en voor niks over zijn verroest stukje eigendom heeft ontfermd.
M'n baas kon er niet mee lachen.
Iedereen maakt fouten. Da's menselijk.

1 opmerking: