Pagina's

vrijdag 28 oktober 2011

Through The Monsoon

Het regenseizoen is begonnen. Eindelijk! Niet zomaar wat mierengezeik maar echte 'drasj national', met echt water en rukwinden enzo en overstromingen en natte broek en verfrommelde ledematen en dat soort dingen. Eindelijk! En of ik er van genoten heb! Gisteren was ik toevallig eens op verplaatsing in 't bergachtige binnenland van Béziers en uiteraard stond er net die dag wat buitenwerk op 't menu.
't Begon met hevige wind en mist. Daarna de eerste druppels en in plaats van een lekkebekkend voorspel kregen we meteen de zware kalibers op ons hoofd. Of beter, op mijn hoofd want de schildersploeg hield het nog voor dat voorspel voor bekeken. Onder het mom van 'de verf wil niet drogen' - niet moeilijk met 95% luchtvochtigheid - sloegen ze 't - in hun ogen toch - verbluffende schouwspel gade van een nordist die al maanden geen druppel regen meer had gezien - Bretagne uitgezonderd. Bàkken vielen er uit de hemel. In een mum van tijd veranderden de straatjes van 't bergdorp in woeste bergbeekjes, geholpen door 't gegeven dat ondergetekende aardig wat snoeisel op de straat had gekeild, plantenafval dat meteen door 't wassende water werd meegesleurd en zich voor de ingang van een collector propte. Miljààrdeuh! Gevolg: collector kaputt. Gevolg: tonnen water die in ware Niagarastijl de straat op spoten. Prachtig! Het enige wat ontbrak was een muzikale omlijsting genre 'Ride of the Valkyries' van Wagner uit 'Apocalyps Now', een gebrek dat ik maar heb gecompenseerd door zelf m'n begeleiding te verzorgen. Singin' in the Rain. Only Happy When It Rains. Who'll Stop The Rain. Rain Down On Me. Rainig Men. M'n collega's snapten er geen ballen van. 'La Force De La Nature' is m'n nieuwe bijnaam. I like!
De hele dag door heeft het geregend. Geen droge vezel had ik 's avonds nog aan m'n lijf en weet je wat? Vanmorgen was 't wéér van dat! Is er iets mooiers dan 's ochtenstonds in 't donker naar 't werk fietsen terwijl de regen op je high-tech-waterproof-megadure-gore-texjas tokkelt? 't Zal het foetuscomplex zijn, wellicht. 'k Heb het bijvoorbeeld ook altijd 'vree wijs' gevonden in een tent te zitten terwijl 't buiten hondeweer is. Weten dat jij lekker in je yakproof cocon zit die zo vakkundig en liefdevol en met kennis van zaken is gezekerd dat er een orkaan voor nodig is om haar van haar plaats te krijgen. Tramontane die beukt tegen je schelpje van aluminium en textiel. Metaal dat buigt maar niet breekt. Textiel dat knarst maar niet scheurt. Touwen die fluiten maar niet worden losgerukt. En daar lig jij dan, soep met ballen te smikkelen met tucskes en chips en droge 'saucisse du terroir' en pastis enzo. Zàlig is dat! Remember Bart?
Soit, 'k vind dat een regenjack zo'n beetje 't zelfde effect geeft. Een heel klein beetje. Alleen had ik dat kledingstuk gisteren een beetje vergeten. Oeps, maar zalig was 't zeker.
Weet je wat ik dit weekend zeker ga doen? Kayakken! Met m'n kayakrok 'la jupe' en m'n regenjas. En m'n doradeharpoen, bij gebrek aan walvissen weetjewel.
Het water komt me nu reeds in de mond, al heeft dat misschien eerder te maken met een tand die zonet is ontzenuwd. 'Quelles racines balèzes!' complimenteerde de 'tubib' me. En BAF!! daar vloog de bazookaspuit in m'n onderkaak. De klootzak...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten