Een vriend zei me onlangs dat hij zichzelf een 'messenromanticus' noemde - een woord dat ik niet kende maar een dat de lading volledig dekt. Ook ik ben zo'n soort romanticus, immers. Ik hou van messen, reeds m'n hele leven lang. Zoiets heb je of zoiets heb je niet. Heb je't dan begrijp je't, heb je't niet dan doe je best geen moeite. Net zoals Célia een hele avond op een schoenensite kan surfen zonder ook maar één paar te kopen - of toch bijna - kan ik hetzelfde doen met messenlectuur. Het verschil tussen ons is echter dat zij haar laarzen niet zelf maakt...
Weet je wat een ongelooflijk fijn gevoel geeft - naast een nieuw exemplaar uit z'n verpakking halen en voor 't eerst in de hand houden? Een nieuw, handgemaakt exemplaar loslaten. Alweer een project gefinaliseerd, alweer een stukje ervaring meer opgebouwd, alweer een idee omgezet naar iets materieels.
De nieuwe 'Bhai' is er, en hij voelt geweldig aan Louis. Het ultieme outdoor-mes, en daar hoef ik niet eens rood voor te worden...
Ideaal om everzwijnen uit te benen, shelters te construeren en vlotten te bouwen. En droge saucisson in fijne plakjes te snijden, bijvoorbeeld.
Hier klikken voor meer moois!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten