Werken in de 'multiservice' is vaak geen flauw idee hebben van wat de dag je brengen zal. Zo ook eergisteren. Ik kreeg een interventie met de melding 'gaten dichtstoppen bij mevr. - we gaan ze 'Bruni' noemen - want probleem met ratten'.
Ik was toevallig in de buurt en bel aan de deur.
Mevr. Bruni doet open - eind in de veertig, groot, slank, mooie ogen, jeans, t-shirt, het gewone werk, 'oewist en wakannekikdoenvooru', we praten over 't probleem en geven rendez-vous de dag daarop, gisteren dus.
Dag 2: ik bel aan, mevr. Bruni doet open.
Ik kreeg bijna een hartstilstand: mini-rok, make-up, een decolleté zo diep als de Marianentrog, lekker parfum en een stralende 'Ik zat op u te wachten'.
Slik!
Terwijl ik haar gaten aan 't dichtstoppen was - hou op met lachen - komt mevrouw naast me staan en zegt lachend 'Monsieur vous voulez que je vous allume?'
Franse woordspeling. 'Allumer' betekent immers zowel 'aansteken' - het licht bijvoorbeeld, als 'opwinden'.
Ik barst bijna in lachen uit, zeg iets in de trant van 'zijn die patatten nu nog niet gereed gij dom wijf' en doe voort met m'n werk.
Een volle bus PU'schuim later schud ik haar de hand, zeg 'Ik kom maandag terug voor de afwerking en doe je het dekseltje voor je brievenbus dat ik nog moet installeren kado', waarop zij antwoordt 'Oh meneer dat is lang geleden dat ik nog een kado heb gekregen hoor' smikkelsmak.
Echt, ik heb dubbel gelegen van 't lachen. Zelfs Célia zag er gisteravond de humor van in.
En ik moet maandag terug. Ben er zeker van dat ze 't zware geschut gaat bovenhalen...
En leid ons niet in bekoring. Amen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten