Alweer geen tonijn, zelfs niet op zeven kilometer uit de kust. Dolfijnen ook niet. Dan maar wat kleiner grut proberen te vangen. Lastig met een hengel die gebouwd is om kwabalen van 80 kilo binnen te rijven: je voelt nauwelijks de 'touches' en dus is het 'ijzeren' aka 'ferrer' aka de haak in de vis slaan een beetje als een appendix opereren in de laadbak van een pickup die tegen 120 km/uur over een patattenveld raast. Op goed geluk dus. De resultaten logen er niet om. Copain Pierre die zo slim was geweest ook een lichtere hengel mee te nemen ving een tiental lekkerbeesten, ik twee...
Volgende keer? Twee lijnen voorzien verdorie. Ben er zeker van dat ik voor volgend voorjaar de juiste techniek te pakken zal krijgen. I'm a believer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten