12 september 2000. Illoka'Oje Forest Reserve. 167km.
Na 29 dagen zitten we eindelijk op Nigeriaanse bodem. Nog één keer gaan we de grens over en dan zit de tocht er officieel op - hoewel de tocht er voor een trekvogel nooit echt 'op' zit. 't Is immers niet dat we in ons overwinteringsgebied op één en dezelfde plaats vastgepind zitten. Er zijn geen nestverplichtingen en dus is er geen enkele reden om ter plaatse te blijven. Een paar dagen hier, een dag daar, een weekje ginder. From disco to disco. Onze pens volvreten, ruien - 'k ben echt aan een nieuwe uitzet toe, na die tocht door de woestijn - en rusten, meer staat er niet op 't programma. Ons lichaam doet het werk vanzelf.
Vandaag was een typische savannedag. Op safari, maar dan vanuit de lucht. We zagen onze eerste Olifanten - een enorme kudde van een veertigtal dieren, vlogen over enkele honderden Zebra's, een paar families Giraffen en ga zo maar door. Regelmatig kregen we 't gezelschap van vliegende vuilzakken aka gieren - je ruikt hen voor je ze ziet. Ruppells gieren, Witruggieren, Kapgieren enzovoort. Ook grote grazers gaan dood, door uitputting, predatie of jacht, en niets beters dan een forse gier om de boel netjes op te ruimen. Best sympathiek en goedaardig hoor, daar niet van, maar stinken! Ongelooflijk. Dat is zo in Spanje en dat is evenzo in de Sahel.
Soit, morgen meer dan dat. Nog een weekje en we zijn er.
Vandaag was een typische savannedag. Op safari, maar dan vanuit de lucht. We zagen onze eerste Olifanten - een enorme kudde van een veertigtal dieren, vlogen over enkele honderden Zebra's, een paar families Giraffen en ga zo maar door. Regelmatig kregen we 't gezelschap van vliegende vuilzakken aka gieren - je ruikt hen voor je ze ziet. Ruppells gieren, Witruggieren, Kapgieren enzovoort. Ook grote grazers gaan dood, door uitputting, predatie of jacht, en niets beters dan een forse gier om de boel netjes op te ruimen. Best sympathiek en goedaardig hoor, daar niet van, maar stinken! Ongelooflijk. Dat is zo in Spanje en dat is evenzo in de Sahel.
Soit, morgen meer dan dat. Nog een weekje en we zijn er.
 |
| Deze keer geen graptje. Een kudde Olifa's, pal in 't midden van 't centrum van de kruising van de twee diagonalen van 't beeld. |
 |
| Graafsporen van Aardvarkens. |
 |
| Kleine nederzettingkjes in de savanne. |
 |
| Akkertjes wachtend op een nieuwe lente. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten