5 september 2000. 500km ten noorden van Tombouctou. 277km.
De zoveelste etappe over de woestijn.
Reeds 22 dagen onderweg.
Waar ik ben weet ik niet. Een naamloze stop tussen twee naamloze stoppen.
Dit zou evengoed Mars kunnen zijn. Of planeet X in sterrenstelsel Z. Of gewoon een droom.
Bijna 300km vliegen over een immens plateau op zo'n 300m boven de zeespiegel. Naakte rots, zandvlaktes, fossiele stroombeddingen. Ooit moet hier water zijn geweest. Nu is er alleen zonsopkomst en zonsondergang. Hitte en kou. Uitzetten en krimpen. Tijd.
Je moet erover vliegen om het te geloven. Wie niet z'n kop tussen z'n schouders heeft wordt hier knettergek. Geen referentiepunt, alleen de kromming van de horizon. En de vaste wil om op koers te blijven.
Nog één zo'n dag en dan is 't voorbij.
Overmorgen.
Nog twee etappes en we zijn aan de Niger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten